نوسازی داخلی کتابخانه سبک بروتال ؛ شرکت آمریکایی Woodhouse Tinucci یک سالن مطالعه در دانشگاه کتابخانه Joseph Regenstein شیکاگو را بازسازی کرده است؛ یک ساختمان متعلق به سال 1970 که در ابتدا توسط Skidmore، Owings و Merrill طراحی شده است.

این پروژه که مساحتی بالغ بر 18000 فوت مربع (1672 مترمربع) را دارا می باشد، شامل تبدیل یکی از سالن های مطالعه این کتابخانه سبک بروتال در طبقه همکف، به یک فضای مناسب تر برای دیدارهای جمعی و جلسات مطالعاتی بود. این فضا در گذشته توسط اتاقک های مطالعه، قفسه های بایگانی و میزهای مطالعه قدیمی اشغال شده بود.

به گفته معماران Woodhouse Tinucci: ” این دانشگاه، یکی از بزرگ ترین کتابخانه های آکادمیک جهان است، اما این فضا فاقد یک جزء مهم از پویاترین محیط های آموزشی امروزه بود – یک مرکز یادگیری و آموزش مشترک، جایی که دانشجویان بتوانند با هم و در گروه ها به صورت تعاملی کار کنند. ”

این شرکت معماری همچنین در نوسازی دانشگاه Northwestern و دانشگاه Illinois در شیکاگو نیز فعالیت داشته است.

کتابخانه Regenstein در سال 1970 افتتاح شده و به احترام صنعتگر و خیر Joseph Regenstein به این نام معروف شده است. این کتابخانه توسط Walter Netsch طراحی شده است؛ کارمندی از SOM که برای کارهای مجسمه وار خود معروف می باشد، مانند کلیسای Cadet.

به گفته دانشگاه، این ساختمان 577,085 فوت مربعی (53,612 مترمربعی) دارای بیش از 4.5 میلیون نسخه چاپی می باشد که همین امر آن را به یکی از بزرگ ترین مخازن کتاب در جهان تبدیل کرده است. روکش خارجی شاخص این ساختمان، از قطعات سنگ آهک خراش داده شده ساخته شده است.

معماران Woodhouse Tinucci به دنبال حفظ شخصیت اصلی سالن مطالعه بودند، از جمله ستون های بتنی ضخیم آن، و در کنار آن به روزرسانی فضا برای استفاده های مدرن.

به گفته شرکت: ” طراحی های نوآورانه ما، امضای استایل عملکردی و خام Netsch را با خلق فضاهای باز و پر جنب و جوش که برای سبک استایل یادگیری امروزی که با همکاری بیشتری همراه است مناسب تر می باشند، به روزرسانی کرده است. ”

مهم ترین عمل انجام شده در این پروژه، خلق یک فضای مرکزی باز بود که با پانل های متحرک از تخته های قابل نوشتن، چراغ ها و اتصالات برقی تقسیم بندی شده باشد.

طیف وسیعی از انواع مختلف صندلی ها در این فضا ارائه شده است، از جمله صندلی های راحتی با میزهای کوتاه و چهارپایه های بلندی که دورتادور یک میز بار را پوشش می دهند.

در امتداد یک طرف این سالن، یک دیوار شیشه ای بدون قاب وجود دارد که به منظور ” باز کردن فضا به سمت باغ در زمین فرورفته بیرونی و همچنین کشیدن نور بیرون به عمق فضا ” در نظر گرفته شده است.

دیوار دیگری وجود دارد که با پوسته های مربع شکل پوشیده شده است و به عنوان فضاهایی خصوصی تر برای جلسات جمعی و گروهی کاربرد دارد.

فازهای آینده این پروژه شامل یک کلاس درس دیجیتال 36 نفره می باشد و یک فضای آزمایشی به نام “تخم مرغ” .

نوسازی داخلی کتابخانه سبک بروتال

تحریریه پویانو: جعفر

منبع: dezeen