دو آسمانخراش با نماهای مقعر و با طرح مشبک نمای لانه زنبوری ، دو میدان را با فضای سبز درون آن‎ها احاطه می‌کنند. این آسمانخراش‌ها در پروژه توسعه Duo که توسط دفتر «ال شیرن» (Büro Ole Scheeren ) انجام گرفته در سنگاپور واقع هستند. این دفتر معماری به ریاست معمار آلمانی، ال شیرن، این دو آسمانخراش شیشه‌ای را طراحی نمود تا در نقش چارچوب فضاهای شهری در هم بافته‌شده شهری در منطقه «کامپونگ گلم» (Kampong Glam) عمل نمایند.

برج بلندتر با ارتفاع 186 متر کاملا مسکونی است و 660 آپارتمان را در پنجاه طبقه روی زمین در خود جای داده‌است. در برج دوم که 170 متر ارتفاع دارد، 39 طبقه به فضاهای اداری و اتاق‌های هتل پنج‌ستاره «آنداز» اختصاص یافته‌است.

مسیرهای پیاده و باغچه‌ها در زیر پایه‌های بالا آمده برج‌ها جای گرفته‌اند و تراس‌های خصوصی و سکوهایی که در نقش نظرگاه‌های عمومی هستند بر بلندای بام‌ها و اجزای بیرون‌زده قرار دارند.

شش میدان دایره‌ای و نیم‌دایره‌ای اساس فرم پلان ساختمان‌ها را تشکیل می‌دهند، به همراه فرم برج که توسط حجم نگاتیو میان فضاهای جمعی شکل گرفته‌است.

نمای لانه زنبوری برای بخشیدن یک هویت بصری به برج‌ها طراحی شده‌است و در عین ایفای نقش بعنوان بخشی از تنظیم‌کننده‌های محیطی خود ساختمان، بر فرم برج‌ها تاکید می‌کند.

قاب‌های عمیق شش‌ضلعی برای ایجاد سایه در نما و محفوظ داشتن آن از نور خورشید طراحی شده‌اند، در حالی که نماهای مقعر برج‌ها بایستی جریان باد را در راستای خنک‌سازی غیرفعال فضاهای پایین هدایت کنند و خرده‌اقلیمی خوش آّ‌ب‌وهوا را ایجاد نمایند.

ال شیرن، معمار سرپرست دفتر ال شیرن گفت: «فرم‌ لانه زنبوری بیانی از انحناهای نما است و بطور همزمان یک ابزار برای کنترل شرایط محیطی نیز هست.»

ایجاد فضاهایی با خرده‌اقلیم‌های خوشایند و مطلوب در یک اقلیم استوایی، بدون متوسل شدن به واحدهای تهویه مطبوع آسیب‌زا برای محیط زیست، یک چالش برای معمارانی است که در پروژه‌های بزرگ‌-مقیاس در این قسمت از جهان مشغول به طراحی هستند.

گروه معماری «اینگنهوون» (Ingenhoven) اخیرا یک برج تراس‌دار را در خلیج مارینا در سنگاپور ساخته‌است که با حائل‌های موج‌داردر نما قصد تولید یک خرده‌اقلیم مطبوع را در مرکز آن داشته‌است.

ماه گذشته گروه معماری «بیگ» (BIG) و گروه معماری «کارلو راتی» (Carlo Ratti Associati) در یک منطقه تجاری برجی را طراحی نمودند که شامل یک باغچه استوایی داخلی با بانوج‌های مرتفع و محفظه‌هایی خواهدبود که به فرم پیله‌های ابریشم طراحی شده‌اند.

پارک‌های پروژه برج‌های Duo که دارای فضای سبز متشکل از گیاهان استوایی در دو شکل سرپوشیده و آزاد هستند و از طریق پیاده‌راه‌هایی در مجاورت فروشگاه‌ها و رستوران‌ها قابل دسترسی‌ اند، در تمام ساعات شبانه‌روز برای عموم قابل استفاده خواهندبود. دسترسی اتومبیل به برج‌ها و پارکینگ‌های زیرزمینی از طریق رمپ‌هایی است که جدا از محوطه پیاده می‌باشند.

تیم معماری گفت: «بجای فکر کردن درباره ساختمان بعنوان یک شیء منفرد، ما برج‌ها را از طریق ارزیابی فضای شهری و ادغام مجدد معماری‌های موجود در محل و تبدیل آن‌ها به یک محصول جدید طراحی کردیم.»

این طرح با هدف تبدیل یک منطقه فراموش شده به یک فضای شهری پرجوش‌وخروش در پای این دو برج شکل گرفته‌است.

«پروژه Duo درباره مسئولیت شهری است. این پروژه نشان می‌دهد چگونه معماری می‌تواند به ابزاری برای اصلاح یک بافت شهری که از منظری متلاشی و ناهمگن شناخته می‌شود، تبدیل گردد. این پروژه یک قطعه شکسته از شهر را تعمیر می‌کند و زندگی جمعی را بعنوان کیفیت مرکزی یک محیط شهری که از لحاظ اجتماعی پاسخگو است، پاس می‌دارد.»

ال شیرن قبلا درباره اهمیت مداخلات معماری که فراتر از سطحی بودن یک نمای گیرا می‌رود به صراحت صحبت کرده‌است و از معماران همکار خود درخواست کرده که تمام جنبه‌های عملکرد یک ساختمان را بسنجند.

نمای لانه زنبوری

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: dezeen