معماری خانه دیلیدو متعلق به یک خانواده است و با چشم‌اندازی منحصربفرد طراحی شده است، و بیانگر داستانی شخصی و معماری تاریخی منطقه‌ای است که در آن قرار دارد. بوجود آوردن معماری باشکوه، امن و شفاف از اهداف این طرح بوده‌اند. ایده‌های این ساختمان بر اساس بنیان‌های قوی تاریخی، جفرافیایی، و فرهنگی میامی شکل گرفته‌اند. در حالی که از آخرین تکنولوژی‌های ساخت و ساز و مصالح با کیفیت بالا نیز استفاده شده است. نمای جلویی این خانه نشان دهنده ویژگی‌های کلیدی شهر میامی نیز هست، سبک معماری که برگرفته از آرت‌ دکو (Art Deco) و استریم‌لاین(Streamline) است.

معماران : Gabriela Caicedo-Liebert

مکان: فلوریدا، امریکا

مساحت: 337 مترمربع

سال ساخت: 2016

تهیه عکس: Courtesy of Gabriela Caicedo-Liebert

این ساختمان دارای فرمی مستطیل شکل است که به شکل قرار گرفته است، سقف ساختمان تخت و وسیع است و لبه بام کنسول شده است و این روند در طرح افقی بالکن‌ها نیز دنبال شده است. به این ترتیب دو خط خاکستری رنگ و ممتد در طول نمای سفید رنگ ساختمان بوجود آمده است و این خطوط نمای ساختمان را به سه بخش تقسیم کرده‌اند: تراس بام، طبقه دوم، و طبقه همکف.

دو بلوک مشابه هم، سفید رنگ، با گوشه‌های گرد شده تصویری آیینه‌ای شکل از یکدیگر را بوجود آورده‌اند که در مقابل یک حیاط بزرگ داخلی قرار دارند، و بخشی از این نما بوسیله دیوار شیشه‌ای که ارتفاعی معادل دو طبقه دارد، پوشیده شده است. پلی با پهنای کم این دو حجم را به یکدیگر متصل کرده است. حجیم بودن و صلبیت این بلوک‌ها در تضاد با گشودگی فضاهای داخلی به سوی حیاط است و این تضاد در طراحی بالکن‌ های بیرونی نیز دیده می‌شود. به موجب این تضاد فضاهای داخلی بزرگ‌تر به نظر خواهند رسید. صفحات افقی این ساختمان معلق به نظر می‌رسند و این امر بوسیله ستون‌های باریک، گرد، و فلزی ممکن شده است. دیوار منحنی شکل ساختمان درگاه متعلق به خودروها را از پلکان خارجی جدا می‌کند. این پلکان به توقفگاه ورودی اصلی ساختمان منتهی می‌شود. این دیوار منحنی شکل محور مرکزی ساختمان را تقویت می‌کند و سپس به سمت غربی کشیده می‌شود و به موجب این انتقال، عدم تقارنی محسوس و در عین حال ظریف در ساختمان ایجاد می‌شود. در قسمت درب جلویی، محور اصلی ساختمان بوسیله مسیری موزائیک شده نشان داده شده است. این مسیر در قسمت فضای داخلی مرکزی دارای فرمی مارپیچی شکل است و تا پاسیو خارجی و سرپوشیده قسمت پشتی ساختمان ادامه دارد. این مسیر که دارای پوششی متمایز است حتی درون استخر نیز امتداد دارد و نقطه پایانی آن بر روی آب نما دیواری ساختمان قرار دارد.

(پلان طبقه اول)

این خانه با استفاده از بتن درجا ریخته شده، ساخته شده است. با توجه به زمین شنی این جزیره، بیش از 30 ستون با ارتفاع تقریبی 12 متر (40 فوت)، برای نگه اشتن فونداسیون این ساختمان، ساخته شده است. درب‌ها و پنجره‌های شیشه‌ای می‌توانند نیروی باد با سرعتی معادل 110 کیلومتر بر ساعت (177 مایل بر ساعت) را تحمل کنند. طبقه اول این ساختمان 75 سانتی‌متر (2.5 فوت)، بالاتر از دشت سیلابی که بر روی آن ساخته شده است، قرار دارد.

(مدل 1)

معمار این ساختمان، گابریلا لیبرت، در کشور اکوادور متولد شده است. او با مدرک کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه تولان فارغ التحصیل شد. پس از آن برای گروه راک‌ول در شهر نیویورک کار کرد و برای شرکتی دیگر نیز در شهر میامی کار کرده است. در سال 2000 او برای شرکتی با نام کورال گیبلز ، کار کرد و در طول این مدت بر اطلاعات خود در رابطه با مبلمان‌های مدرن اروپایی و برنامه‌ریزی فضاهای داخلی، افزود. گابریلا متخصص طراحی نمونه‌های اولیه نوآورانه و پروژه‌های مسکونی منحصربفرد است و تاکیدی ویژه بر توسعه طراحی بر مبنای کانیپت دارد.

منبع: archdaily

تحریریه پویانو| علمی