مسیر نوری AKL ششصد متر از مسیر مازاد زیر ساخت بزرگراه را به مسیر دوچرخه سواری پویایی تبدیل می کند و مسیر ارتباطی مهمی در شبکهء مسیر دوچرخه سواری داخل شهر اوکلند را تکمیل می‌کند.

معماران: شرکت معماری مانک مکنزی (Monk Mackenzie Architects)، لند لاب (Landlab)

محل : اوکلند، نیوزیلند

تیم طراحی: دین مکنزی، همیش مانک، هنری کراترز، استفان لین

مساحت: 600 متر طول

سال ساخت پروژه: 2015

عکس از: راس فلت

برنده جایزه جشنواره معماری جهان سال 2016 در بخش حمل و نقل

در زمان مطالعهء شناخت پتانسیل مسیر بلا‌استفاده و منتهی به بزرگراه، مسیر نور AKL شکل گرفت. با تغییر کاربری جاده غربی، یک مسیر دوچرخه سواری داخل شهر پیش بینی شد تا شبکه مسیر دوچرخه درون شهر اوکلند کامل گردد.

معماری پروژه به طور همزمان باید در دو مقیاس کار می‌کرد: کلان و خرد یعنی در مقیاس شهر و مقیاس انسانی. همچنین پروژه همزمان هم قطعه‌ای از هنر شهری به حساب می آمد و هم به عنوان طراحی شهری مطرح بود.

در مقیاس شهر، این پروژه فقط مسیر باریکی به‌شمار می‌آمد، هر چند در حال حاضر استفاده نشده و متروکه بود، در واقع محل تلاقی سطوحی چندگانه و بزرگتر مربوط به بزرگراه عبوری از شهر اوکلند بود.

برای ایجاد اثری در مقیاس گسترده‌تر شهری، استراتژی ساده در عین حال جسورانه‌ای استفاده شد.

بزرگراه آسفالت سابق با روکشی از رزین و سنگ‌دانه‌های صورتی رنگ شاد و بسیار زنده‌ای پوشیده شد. فضای متروکهء بزرگراه تبدیل به فضای شهری مدرنی برای دوچرخه سواران و عابران پیاده گردید.

حس و حال غروب و تاریکی اول شب با جانمایی بیش از 300 جعبه های چراغ  LED  سفارشی در طول لبه شرقی مسیر دوچرخه فراهم شد و مانند چراغ‌ها ستون فقراتی نورانی عمل می‌کند.

چراغ‌ها کاملا برنامه پذیرند و سنسورهایی دارند که برای هنرمند نورپرداز امکان استفاده از زیرساخت دیجیتالی با حالت های نامحدود نورپردازی را فراهم می‌کند. این امکانات موجب تقویت حوزه کلان پروژه می‌شود و سازه مجسمه‌وار و نورانی را در فضای شهری جدیدی خلق می‌‌کند. نام پروژه از همین نورپردازی خاص گرفته شده است.

هنرمند مائوری، کاتز مایهی، بخش اصلی تیم طراحی را شکل داد و پروژه‌ای مدرن همراه با حس روایت‌گری به گونه‌ای خلق کرد که با کاربران و مقیاس خرد در تعامل است.

صفحات آلومینیوم، با آثار اصلی کاتز خیلی ماهرانه و یکپارچه در حفاظ لبه غربی دوچرخه سواری منقوش گردید. علاوه بر این، سطوح صورتی رنگ شامل آثار هنری اصلی به طول 27 متر در انتهای شمالی می‌شود، جایی که سطح رزین دوباره به آسفالت برمی‌گردد.

این پروژه بیانیه‌ای جسورانه در قلمرو شهری اوکلند است، حرکت، سرعت و آرزوها را نشان می‌دهد. پروژه از طریق شبکه بزرگراه فعالی پر تردد می‌گردد – هویت و شخصیت همه جانبه پروژه از یک نقطه به نقطه دیگر در تمام شبانه روز  و در حوزه های مجاورش تغییر می‌یابد و در عین حال برجسته و مناسب است.

پروژه اتصال دهندهء شهری صرفی نیست و تعریف جدیدی با به کار بردن رنگ و ضرورت ساخت و فن آوری ارائه می‌دهد. پروژه درک بهتری از حرکت در شهر با مسیر دوچرخه سواری و پیاده راه محسور کننده، و رویداد حمل و نقل را به افراد می‌بخشد.

بیش از 100.000 سفر دوچرخه سواری در مسیر نورAKL انجام گرفته است، و آن را به قطعه‌ای مهم در زیرساخت دوچرخه سواری شهر تبدیل می‌کند.

منبع: archdaily

تحریریه پویانو| غفاری