مرکز پلیس سامرویل / معماران (استودیوی) Baldasso Cortese
اخیرا به گروه معماری Baldasso Cortese ماموریت طراحی یک مجتمع پلیسی در سامرویل (Somerville) سپرده شده بود.
به طور خلاصه این ساختمان ، یک مرکز جدید برای گنجایش حدود ۱۵۰ کارمند، ۸۳ نیروی منتقل شده از ایستگاههای فعلی پلیس و ۶۷ نیروی جدید برای پاسخگویی به نیازهای عملیاتی پلیس ویکتوریا که یک جامعه محلی رو به رشد و محدوده سرزمینی در حال توسعه است، درخواست شده بود.
معماران: Baldasso Cortese Architects
مکان: Somerville VIC 3912, Australia
همکاران: Steven Cortese, Chris Allen, Nic Lymn, Abe Garrity, Wuff Keeble, Clara Sedky, Lauren Martin, Yau Nga
مساحت: ۳۰۴۵٫۰ متر مربع
سال اجرای پروژه: ۲۰۱۵
عکاس: Peter Clarke
محصولات و متریال ساختمانی:
Atkar Audioslot, Designer Panel Systems, Woodform, Woven Image
سازنده: John Lyng Commercial Group
مهندس سازه: Lambert & Rehbein
خدمات مهندسی: Aurecon
واقع شدن در تقاطع جاده اصلی در چشم انداز نیمه روستایی که با گیاهان طبیعی و خانههای مسکونی محصور شده بود، طراحی مفهومی برای ایستگاه پلیس سامرویل به نحوی بود که نیازمند توجه به زمینه و عناصر بومی قرار میگرفت در حالی که برای پلیس ویکتوریا نیز یک پایگاه برای فعالیت مدنی موثر فراهم میکرد.
طراحی مرکز پلیس سامرویل
با توجه به فواصل طبیعی زمین، گویی ساختمان زمین را در آغوش گرفته و به گونهای در سایت قرار گرفتهاست که از پوشش گیاهیای که از قبل در منطقه وجود داشته محافظت میکند.
فرم معماری از دو طبقه ساخته شدهاست که طبقهی همکف متشکل از ازارههای (پایه ستون) بتونی پیش ساخته میباشد و طبقهی بالاتر با نمای خارجی فولاد کورتن Corten ( نوعی فولاد هوازده با آلیاژ پایین و استحکام بالا ) تشکیل شدهاست. استقرار ساختمان در سایت بر پایه بتون پیشساخته، پناهگاهی مستحکم برای کسانی که به کمک و حفاظت نیاز دارند فراهم آوردهاست.
نمای شمالی
نمای غربی
نمای جنوبی
طبقه بالا با روکش فولاد کورتن دارای گوشها و کنجهای تا شدهایست که معرف ۵ نقطهای میباشد که در ستارهی نشان پلیس ویکتوریا یافت میشود. نقطههای موجود در ستاره استعاره از آن دارند که پلیس ویکتوریا به جامعه و ارزشهای بنیادین امانتداری ، رهبری ، انعطافپذیری، احترام ، حمایت و حرفهای گری احتمام دارد. با افزایش ارتفاع فرم معماری ، استفاده از فولاد کورتن، که پوششی از آهن زنگزده است، پاسخی است به پوشش گیاهی محلی که اشاره به رنگ قهوهای زنگ زده مخروطهای درختان کاج سوزن برگی دارد که در مجاورت سایت روییدهاند.
در داخل ساختمان، این ارتباط با چشم انداز بیرون از طریق استفاده از پانلهای چوب صمغ خال خال ادامه یافتهاست. این المانهای گرم و بافت دار چوبی، در کنار استفاده از پالت های رنگ و مواد خنثی برجستهتر شده اند؛ متریالی که در هر دو طبقه تا منتهیعلیه پنجرههای براقی که سه نمای بالایی را تشکیل میدهند امتداد یافتهاند. این پوشش شیشهای نوری را که از بالا به سمت فضاهای اداری طبقه پایین منتشر میشود را تامین میکند، نوری که جلوه سایههای درختان اطراف ساختمان بر آن تاثیر گذاشتهاست.
منبع : Archdaily
گردآوری و ترجمه در تحریریه پویانو|پردیس ترکمان زاده