پروژه « غرفه نمایشگاهی الکترونیک کانشان » در ضلع جنوبی رودخانه کیانجین در منطقه توسعه کانشان واقع است، که در نزدیکی رود خیاجیا و پارک شهر است.

معمار: SIADR

موقعیت: منطقه توسعه کانشان، استان جیانگسو، چین

زیربنا: 24908.87 مترمربع

سال: 2016

1- از زاویه فلسفه طراحی: طبق نیازهای طراحی پروژه، سه چشم ‌انداز دیجیتالی، زیست ‌محیطی و نمایشگاه بعنوان کانسپت طراحی پروژه معرفی شده‌ اند.

اول از همه، فرم، فضا و وسیله نمایش معماری بایستی بازتاب زمینه تکنولوژی دیجیتال معاصر باشد و مطابق کانسپت فرم معماری دیجیتال باشد. علاوه بر این، فرم بایستی دارای حس به‌ روز بودن ساختمان و تکنولوژی آن باشد، که سبب بروز تصورات و احتمالات نامحدودی در افراد می‌شود. ضمنا، ساختمان می‌تواند سرزندگی شهر را افزایش دهد و نمادی برای منطقه توسعه تکنولوژی و اقتصادی در کانشان باشد.

ثانیاً، فرم معماری کانسپت طراحی زیست ‌محیطی سبز را از طریق ضریب فرم، ساخت منظر، نورپردازی، تهویه و سایر جنبه‌ها بازتاب می‌کند. انعطاف‌ پذیری و معماری تدریجی منظر نه تنها تبدیل به قسمتی از منظر محیط پارک خارجی شده، بلکه کمترین ممانعت را در برابر نور خورشید و باد مناسب دارد. فرم‌های معماری، بدنه ساختار منظر را پذیرفتند؛ بنا بر این ساختمان خود هم فرم معماری است و هم منظر. سقف آن نه تنها یک سازه معماری است بلکه بعنوان مثال یک مسیر منظر کاری ‌شده نیز هست. فضای عملکردی داخلی و خارجی از طریق هم پوشانی با یک دیگر می‌توانند تعامل فضایی درون و بیرون را شکل دهند، که شامل تعامل زمینی، بالای زمینی، چندبعدی و چند طبقه‌ای می‌باشد. علاوه بر این، عنصر اساسی فرم فضای ساختمان، یک بیضی مدوّر است. این طرح، طبق رابطه ترکیبی میان فرم ساختمان و کاربری آن، فرم آرم ساختمان را شکل می‌دهد، و خصوصیات معماری را به شکل خصوصیات ورزشی مجسم می‌سازد.

2- در طراحی عملکرد: فرم معماری از ایده اولیه تا تکمیل نهایی، در واقع مدلسازی متداوم پروسه با در نظر داشتن محدودیت شرایط است. طراحی فرم معماری به‌ کمک طیف وسیعی از نرم ‌افزارها و با ویژگی‌های هندسه غیرخطی تکمیل شده‌است.

در ابتدا، در پروسه تکمیل تدریجی شکل ساختمان، معماران با استفاده از نرم‌ افزار های راینو، گرس‌ هاپر، اکوتکت، رویت و …مسائل ترکیبی همچون بهینه ‌سازی فرم، هماهنگی حرفه‌ای، موضوعات ترکیبی، جهت گیری فرم، محاسبات محیطی و … را حل نمودند. فرم‌های بهینه نهایی معماری با مدل کنترل پارامتریک، جهت گیری فضایی و رویکرد طراحی دیوار پرده‌ای به سرانجام رسیدند.

در ابتدای ساخت طرح هندسی غیرخطی، هندسه ساخت می‌تواند توسط معماران تصحیح گردد. علاوه بر این، فرم معماری توسط نرم ‌افزار فوئنیکس مورد بررسی سرعت و فشار باد نیز قرار گرفته‌است. طرح معماری با اصلاح هندسی پارامتریک بهنیه‌ سازی شده‌است. ساختمان‌های حاضر، سرعت بادی که به این ساختمان می‌وزد را کاهش می‌دهند. به‌طور همزمان، آنالیز نور خورشید کامل شده تا جهت گیری ساختمان بهینه شود و یک فضای نمایشگاهی با کیفیت شکل بگیرد.

سپس، با هدف اصلاح مشکل سازه -که ناشی از حد کنترل سازه، دیوار پرده‌ای، مرز کنترل و اصلاحات فرم معماری بوده‌است- به بحث نشستند. این می‌تواند متضمن فاکتور های کلیدی کنترل‌کننده فرم‌های معماری برای ایجاد سطح تمام شده، حد کنترل سازه و متد مدل همبستگی ساختار داخلی محور باشد. علاوه بر این، قسمت ‌بندی نمای ساختمان و محور مدل سازه‌ای فضا از طریق نرم‌افزار طراحی پارامتریک حاصل شده‌اند.

در نهایت، جهت گیری فضایی نقاط مختصات فرم خارجی ساختمان می‌تواند به‌طور اتوماتیک جهت گیری مرجع فضایی برای ساخت در سایت را فراهم کند.

منبع: archdaily

تحریریه پویانو| فاطمه زنگی