طراحی ورودی موزه جنگ ؛ یک برج که به صورت زاویه دار قرار گرفته و با پانل های بتنی قرمز رنگ پوشیده شده است، ورودی این موزه جنگ جهانی دوم را شامل می شود؛ فضاهای این موزه عمدتا در زیر سطح یک میدان عمومی در شهر لهستانی Gdansk قرار گرفته اند.

یک هیئت داوری به ریاست دنیل لیبسکیند، پروژه ساخت موزه جنگ جهانی دوم را بعد از یک رقابت بین المللی در سال 2010، به استودیو Architektoniczne Kwadrat اعطا کرد.
این استودیو که در مجاورت شهر Gdynia قرار دارد اعلام کرده است که این پیشنهاد “کمی خطرناک” و در عین حال “چیزی غیرمعمول، بسیار متفاوت و به یاد ماندنی” بود.

یک برج 40.5 متری در بالای میدان عمومی جدید، ویژگی شاخص این ساختمان محسوب می شود که در کنار یک کانال در ناحیه ای به نام “Wiadrownia” واقع شده است که در طی جنگ و در سال 1945 نابود شده است.
به گفته معماران: ” ایده ای که در پشت این طرح بود به اندازه کافی ساده است؛ قرار دادن بخش اصلی موزه در زیر زمین، که به این ترتیب از زمین کوچک موجود به طور کامل برای ساختمان استفاده نمی شد. ”
” ما عملکردهای دیگر این ساختمان را در فرمی مجسمه ای شکل پنهان کردیم. به این ترتیب فضای کافی برای یک میدان بزرگ ایجاد شد و تمامی فرضیه ها نمادین شدند. ”

این پروژه شامل سه بخش جدا از هم اما مربوط به هم می باشد: فضاهای زیرزمین به گذشته اختصاص داده شده اند، میدان پروژه نشان دهنده زمان حال می باشد و برج نیز نمادی از آینده است.
این برج یکپارچه دارای سطوحی است که با زاویه 45 درجه از حالت عمودی معمول قرار گرفته اند و به آن ظاهری پویا داده اند که وقتی از جهات مختلف به آن نگاه می کنیم، نماهای متغیری از آن می بینیم.

سه نما از چهار نمای ذوزنقه ای این برج توسط پانل هایی به رنگ قرمز سفالی پوشیده شده اند، در حالی که نمای چهارم و سقف پیچ خورده آن با شیشه پوشیده شده اند و امکان ورود نور طبیعی به داخل ساختمان را فراهم کرده اند.
به گفته معماران: ” این فرم مجسمه ای ساده فارغ از معنی لفظی آن، ارتباطات مختلفی را به وجود می آورد. این ساختمان در حال حاضر به یک دژ، یک حصار، یک خانه فروریخته و یا یک پناهگاه شبیه می باشد، و وقتی در هنگام شب روشن می شود، شبیه به یک شمع درحال سوختن به نظر می رسد. ”
” در عین حال این ساختمان با تصویر شهر و هندسه جرثقیل های کشتیرانی – نماد بندر Gdansk – هماهنگی دارد. ”

این برج دارای یک ورودی در پایه نمای شیشه ای خود می باشد که در طبقه زیرزمین واقع شده است و توسط مجموعه ای از پله های عریض که از سطح میدان به پایین رفته اند قابل دسترس می باشد.
این برج شامل یک کتابخانه، سالن های کنفرانس و سخنرانی و یک رستوران با چشم اندازی از منظره کلی شهر می باشد.

عمده مساحت این ساختمان 23000 مترمربعی در زیر این میدان عمومی سنگفرش شده قرار گرفته است، جایی که با هدف ارائه خدمات به مردم از طریق فراهم کردن مکانی برای دیدار و ملاقات، انجام تعاملات اجتماعی و استراحت، ساخته شده است.
راه پله توسط یک ووید بزرگ از ورودی به طبقه ای می رسد که شامل دفتر فروش بلیط، اتاق رختکن و فضاهای نمایشگاه می باشد که به روایت داستان هایی از جنگ لهستان اختصاص داده شده اند.

یک راهرو با یک نورگیر باریک در بالای آن، بازدیدکنندگان را از میان فضاهای عجیب و غریب نمایشگاه عبور می دهد؛ فضاهایی با پالتی از مصالح بتن، فولاد و جزییاتی از جنس چوب بلوط.
علاوه بر نمایشگاه های دیجیتالی و نمایشگاه های فیزیکی، این فضاها شامل چندین محل تفریحی نیز می باشند، مانند یک خیابان فروشگاه پیش از جنگ، ساختمان های ویران شده در اطراف یک تانک متعلق به شوروی، و فضای داخلی یک آپارتمان در ورشو که مراحل مختلف مبارزه را نشان می دهند.

در سطح میدان یک پل، برج را به یک حجم باریک و طویل وصل کرده است که شامل دفاتر اداری مجموعه می باشد. مسیر پباده رویی که از زیر این پل عبور می کند، با حصارهای گابیونی که با آجرها و قلوه سنگ های قرمز رنگ پر شده اند، احاطه شده است.

یک سازه گوه ای شکل از دل میدان بیرون زده و شامل یک ورودی به سمت پارکینگی زیرزمینی می باشد. هر دو حجم، این ساختمان و ساختمان مخصوص دفاتر اداری، دارای نمایی مشابه از کاشی های قرمز رنگ می باشند و باعث خلق یک نوع زیبایی یکپارچه در سراسر فضاهای مختلف موزه شده اند.

طراحی ورودی موزه جنگ

تحریریه پویانو: جعفری

منبع: dezeen