مرکز فرهنگی Ischgl / طراحی معماران parc در اتریش ؛ در طول سی سال گذشته این روستای کوچک به مجموعه ای بزرگ از هتل ها تبدیل شده است. در “های سیزن” ساکنان با دو هزار کارکن مهمان و یازده هزار توریست مواجه می شوند. اما روستا همچنان وجهه ی تفریحی خود را حفظ کرده است.

پروژه: Kulturzentrum Ischgl

معمار: Parc Architekten

موقعیت: ischgl ‌ ، اتریش

معمار مسئول: Michael Fuchs, Barbara Poberschnigg, Di Dipl W-ing

مساحت: ۱۲۰۰ متر مربع

سال پروژه: ۲۰۱۳

عکس ها: David Schreyer, Karl Heinz

احتمالا در واکنش به این قدرت ، بیش از ۳۰ کلاب بسیار فعال وجود دارد. مردم دور هم جمع می‌شوند و در نتیجه مکان‌هایی که توسط بیزنس توریسم مورد استفاده قرار نمی‌گیرند اهمیت بیشتری می‌یابند. در سال ۲۰۱۲ جامعه تصمیم به ایجاد چنین جایی در فضای سبز باقی مانده در مرکز روستا، علفزاری برای چراندن گاو ها گرفت. جامعه ساختمانی می خواست که هویت روستا را تعریف کند در حالی که با Ischgl مدرن مطابق باشد. کاربر اصلی ساختمان های جدید گروه های موسیقی هستند در حالی که کشیش خانه های قدیمی به خانه فرهنگ اختصاص یافته اند. زیر علفزار یک تونل اجرا می شود که به توریست ها اجازه ی دسترسی بین هتل ها و تلسکی را می دهد. بالای مرکز فرهنگ ، ورودی آسانسور هایی که به این تونل ها می رسد قرار دارد. مرکز جدید باید در حوالی این سازه ی غیر قابل جا به جایی ساخته شود.

archdailyزمین دامنه ی کوه بخش زیادی از ساختمان جدید را پوشش می دهد. عناصر تک از ساختمان سطح سبز را می شکند تا نور طبیعی را به داخل بیاورد. در پایین علفزار میدان جدید روستا برپا شده است. عبور از بالای مرکز یک مسیر پیاده ی کوچک است که میدان روستا را به بخش بالایی روستا متصل می کند.

این میدان مرکز توجه آرایش است و توسط پاویون موسیقی که با فضای نشیمن خارجی و نمای شیشه ای ساختمان مواجه شده است محدود می شود.

اتاق تمرین گروه در قلب ساختمان است ؛ همانند یک باکس چوبی که در داخل تپه دفن شده باشد تعریف می شود. دیوار های آن با زاویه نسبت به یکدیگر قرار گرفته اند تا کیفیت آکوستیک اتاق را پشتیبانی کنند و بالا ببرند. خارجی این اتاق ساختار شبکه ای چوبی ، حسی قوی از زمین سه گوش را منتقل می کند. این زمین ها در داخل با ۵۰۰ پانل چوبی آکوستیک که دقیقا در زاویه ای قرار گرفته اند تا میزان سازی آکوستیک مطلوب اتاق را ایجاد نمایند. پانل هایی که در مقابل سطوح پنجره قرار دارند با زاویه ی بیشتری نصب شده اند تا اجازه ی ورود نور طبیعی از پنجره را به داخل فضا بدهد.

مرز میدان روستا به سمت جنوب ، غرفه ی موسیقی خارجی است. در پشت صحنه پانل های چوبی عمودی تعبیه شده اند تا آکوستیک این فضا را افزایش دهند.

رو به روی غرفه ی موسیقی یک رمپ بالا رونده قرار دارد که به شکل یک فضای نشیمن باز است. اتصال به کشیش خانه از طریق یک راهرو زیر زمینی از مرکز جدید صورت می گیرد.
همراه آن ، ساخت مرکز فرهنگ یک بازسازی کامل از خانه کشیش قدیمی مربوط به سال ۱۷۶۳ بود. در حین تمیز کردن و اکسپوز کردن دیوارها و سقف برای بازگرداندن به سطح اصلی خود، کاغذ دیواری های بسیار نادر مربوط به دوره ی باروک کشف شد. برای افزایش طبقه ی ساختمان قدیمی ، راه پله و آسانسور جدید ساخته شد. این ساختار جدید به منظور ادغام با ساختمان اصلی از طریق انتخاب مجزای متریال های آن در نظر گرفته شده است

منبع: archdaily

تحریریه پویانو | نبیلو