معماری و طراحی معبد بودا در کنار رودخانه
طراحی معبد بودا
معماری : ARCHSTUDIO
موقعیت: تانگشان، هبی، چین
زیربنا: 169 متر مربع
سال: 2017
این فضا علاوه بر این که محلی برای گذران نیازهای روزمره است، جایی برای مدیتیشن، تفکر و تعمق بوداییها است. این ساختمان در جنگلی و در کنار رودخانه واقع شدهاست. در طول رودخانه، تپهای قرار دارد که در پشت آن زمینی کشیده و گلخانههای پراکنده کاشت سبزی واقع شدهاست.
طراحی از نقطه ارتباط بین ساختمان و طبیعت آغاز شد، و روش حفر زمین را به کار گرفت تا در عین این که سرشت الهی طبیعت را با فضای داخلی سیالش نمایش دهد، با رفتن به داخل زمین مخفی شود. فضای برای ادراک که در آن درختان، آب، بودا و انسان در کنار هم وجود دارند.
برای این که درختان در طول رودخانه دست نخورده باقی بمانند، پلان ساختمان از تمام تنههای درختان فاصله گرفتهاست. شکل پلان ساختمان شبیه به شاخههایی است که در پایین جنگل موجود گسترش یافتهاند. پنج فضای مجزا و دنبالهدار با دو محور در ساختمان تعبیه شدهاند. یکی از محورها شمالی-جنوبی و دیگری در امتداد رودخانه است. این پنج «انشعاب»، پنج فضا را برای عملکردهای گوناگون بازنمایی میکنند: ورودی، اتاق مدیتیشن بودیست، اتاق چای، اتاق نشیمن و سرویس، که در کنار یکدیگر تجربهای چون یک قدمزنی را برای کاربر رقم میزنند.
با این وجود ساختمان نزدیک به درختان و مناظر طبیعی باقی میماند. ورودی در روبروی دو درخت قرار دارد; مردم برای ورود به ساختمان باید از میان مسیری باریک در پایین درختان حرکت کنند.
معبد در مقابل دیوار و روبروی آب قرار دارد، جایی که نور و سایه درختان از طریق پنجره سقفی وارد میشود و در طول دیوار منحنی در فضای داخلی با لطافت جاری میگردد و روشنایی بودا را تشدید میکند.
اتاق چای کاملا رو به برکهای باز میشود که با نیلوفرهای آبی و درختانی در هردو طرف اتاق چای قسمتی از حیاط خلوت را شکل میدهد، و لذتی را لا طعم چای و تماشای منظره اطراف همراه میکند.
سالن ورودی از طریق یک حیاط خلوت با درختان بامبو از قسمتهای دیگر تفکیک شدهاست؛ چنین تفکیکی تنوع زندگی روزانه را در ساعات مختلف روز میسر میسازد. تمام ساختمان پوشیده در خاک است و تبدیل به یک بیرونزدگی در زمین میشود، همچون تپه دیگری که میتواند در زیر درختان مورد استفاده قرارگیرد.
رابطه میان طبیعت به استفاده از مصالح نیز راه مییابد. بتنریزی یکپارچه در دیوارها و سقف ساختمان استفاده شدهاست. قالب بتن با میخهای سه سانتیمتری به یکدیگر وصل شدهاند، و به این طریق رگههای طبیعی چوب و بافت خطوط عمودی در سطوح فضای داخلی دیده میشوند، و احساسی گرم و لطیف را در این مصالح بتنی خلق میکنند. مبلمان جاساز فضا با الوار چوبی مخصوص فضا ساخته شدهاند و رگههای خاکستری چوبشان کمی با رگههای دیوارهای بتنی متفاوت است.
موزاییک مرمری مسطح برای کف فضاهای داخلی -که رگههای باریک سنگ روی سطحش مشاهده میشود- استفاده شدهاست و نقش منظر طبیعی بیرون را در کف فضا به تصویر میکشد. بندکشی سیمان با ریزدانههای سفید از کفسازی فضای خارج گرفته شدهاست، که حسی متفاوت از تماس میان فضای داخلی و خارجی خلق میکند.
برای بازتاب دادن بافت طبیعی مصالح، برای تمام دربها و پنجرهها از چوب خالص استفاده شدهاست. ذن بر تطابق با طبیعت و قسمتی از طبیعت بودن تاکید دارد. این موضوع برای طراحی این فضا نیز هدف بودهاست. بهره بردن از فضا، سازه و مصالح برای برانگیختن ادراک آدمی، به انسان و بنا کمک میکند که افسون طبیعت را حتی در منظر معمول روستایی دریابند، و با طبیعت همزیستی داشتهباشند.
گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی
منبع: archdaily