طراحی مرکز فرهنگی کوردوبا Cordoba با سقف مواج ؛ یک برج با فرمی پیچشی، شاخص و نشانه حضور این مرکز فرهنگی و آرشیو اسناد تاریخی در شهر آرژانتینی کوردوبا می باشد؛ ساختمانی که یک میدان عمومی شیب دار و بزرگ روی آن ساخته شده است.

این طرح، پیشنهادی برای بازسازی یک سایت در پارک سارمینتو در کوردوبا بود، که نتیجه همکاری چند معمار می باشد؛ معمارانی از جمله Ivan Castaneda ، Juan Salassa و Santiago Tissot از تیم معماری STC Arquitectos، همراه با Alejandro Cohen ، Cristian Nanzer و Inés Saal.

هدف این پروژه که توسط دولت و فرمانداری محلی راه اندازی شده است، خلق یک خانه جدید به عنوان یک مرکز بزرگداشت بوده است برای دویستمین سالگرد جمهوری آرژانتین، همراه یک مرکز اسناد تاریخی و یک سالن کنفرانس.

دیزاین این طرح بیشتر شبیه به طراحی یک لنداسکیپ می باشد تا یک ساختمان؛ این طراحی، ساختمان را با محیط اطرافش ادغام کرده است و در عین حال به عنوان یک فضا برای میزبانی جمعیت در رویدادهای عمومی بزرگ نیز کاربرد دارد.

این مرکز فرهنگی بین دو موزه ای که از قبل روی قطعه زمینی با ارتفاع 6.5 متر پایین تر وجود داشته اند، قرار گرفته است. بنابراین در این جا نیاز به یک راه حل ظریف بود با این هدف که ساختمان از جلوه ساختمان های همسایه اش نکاهد.

به گفته تیم پروژه: ” این عملیات شامل جانشین کردن ساختمان برنامه ریزی شده به جای قطعه زمین طبیعی سایت بود. به این ترتیب، این میدان و برج تنها سازه هایی هستند که با فنون ساختمان سازی ساخته شده اند و به عنوان آثار و چشم اندازی شهری دیده می شوند. ”

این ساختمان از سه عنصر اصلی تشکیل شده است؛ برجی بلند و باریک، یک پاویون شامل مرکز فرهنگی و یک میدان با مسیرهایی متنوع و مکان هایی برای اجتماع و گردهمایی.

سطح سیال این میدان عمومی به عنوان یک شاهراه عمل می کند و پارک را که در یک طرف آن قرار گرفته است، به شهر که در طرف دیگر می باشد وصل کرده است. شیارهای ملایمی که از سطح زمین میدان بیرون آمده اند، پله هایی را شکل داده اند که در سراسر شیب پیشرفت کرده اند.

همانطور که ساختمان به سمت بالا گسترش می یابد، سطح آن سقفی را در بالای مرکز فرهنگی تشکیل می دهد که دورتادور یک حیاط تندیس وار پیچیده است.

این فضا دیواره هایی شیشه ای دارد که دسترسی فضاهای داخلی را به نور طبیعی ممکن می سازد؛ سالن انتظار با پلانی باز و کتابخانه در طبقه همکف ساختمان اصلی و به همان اندازه اتاق های اداری و دفترهای کاری که در طبقه فوقانی قرار گرفته اند.

مجموعه ای از پله ها از مسیری در یک سمت میدان بالا رفته تا مرتفع ترین قسمت سقف که چشم اندازی پانوراما از خط افق شهر را ارائه می دهد.

همچنین سقف در لبه ها کمی بالا آمده است تا سرپناهی باشد. ورودی اصلی مجموعه در گوشه ای از ساختمان قرار گرفته است که به سمت شهر می باشد، جایی که دیوارهای تیغه نازک شیشه ای دید به داخل فضا را ممکن کرده اند.

ستون های V شکل عظیم و محکمی دورتادور نمای خارجی ساختمان قرار داده شده اند و با ستون های استوانه ای شکلی که در اطراف حیاط مرکزی مجموعه قرار گرفته اند ترکیب شده اند تا بار زیاد وارده از سقف را تحمل کنند. این ستون ها همچنین برای مقاومت ساختمان در برابر فعالیت های لرزه ای طراحی شده اند.

یک فضای نمایشگاهی و یک سالن کنفرانس در زیرزمین ساختمان و دقیقا زیر میدان واقع شده است و هر دو در یک ردیف، نمایی بتنی را به نمایش گذاشته اند، درست مانند فضای روی سقف، تا از این طریق ارتباط بصری بین فضاهای داخلی و خارجی را افزایش دهند.

برج بلند و باریک مناره مانند که به نام “برج فانوس دریایی” شناخته می شود، یک عنصر عمودی که بسیار در معرض دید می باشد را در مجموعه ایجاد کرده است. این سازه تضادی را در کنار دیگر سازه های کم ارتفاع مجموعه به نمایش گذاشته است.

برج فانوس دریایی در انتهای میدان روی سقف و در کنار پارک واقع شده است و اینگونه در نظر گرفته شده است که به عنوان یک فانوس دریایی عمل کند و از چندین کیلومتر دورتر قابل دیدن باشد.

فرم پیچشی برج از قالب های بتن ساخته شده است و در شب نورانی است و به آن حضوری می دهد که یادآور فانوس های دریایی باستانی “برج فانوس اسکندریه” می باشد؛ که اسم برج نیز از همین منبع گرفته شده است.

تحریریه پویانو: جعفری

منبع : dezeen