طراحی سالن تئاتر Théodore Gouvy / معماری Dominique Coulon & Associés

طراحی سالن تئاتر Théodore Gouvy / معماری Dominique Coulon & Associés

طراحی سالن تئاتر : حجم‌های بتنی سفیدرنگ و فضاهای داخلی سرزنده این تئاتر که در رنگ‌های قرمز، صورتی و نارنجی هستند را می‌پوشاند. این تئاتر توسط گروه معماری «دومینیک کولان و همکاران» در شهر فریمینگ مرلباخ که در گذشته برای استخراج معدن شکل گرفتهس، خلق شده‌است.

این گروه معماری فرانسوی، ساختمان تئاتر فوق به نام «تئاتر تئودور گووی» (Théodore Gouvy theatre) را بعنوان موتور محرکه‌ای برای احیای این شهر در شمال شرقی فرانسه طراحی نمودند. این شهر بعد از بسته‌شدن معادن زغال سنگ در دهه 1990 شاهد سطح بالای نرخ بیکاری بوده‌است.

معماران در بیانیه‌ای در ارتباط با این پروژه گفتند: «فرهنگ یکی از درگاه‌های موثر در حل مسائل مربوط به پیوند اجتماعی و سختی‌های اقتصادی در این شهر است.»

«این تئاتر تبدیل به نمادی از احیای این شهر شده‌است و موقعیت آن فضای عمومی جدیدی در مرکز شهر خلق می‌کند.»

این تئاتر با هزینه 7.7 میلیون یورو یک سالن اجرا با ظرفیت 700 صندلی را در خود جای می‌دهد که سکوی آن چندمنظوره است و علاوه بر اجرای اپرا و رقص، امکان اجرای تئاتر موزیکال، تئاتر مدرن و تئاتر کلاسیک نیز در آن وجود دارد.

 

این مرکز هنرهای نمایشی دارای یک ورودی شیشه‌ای است که در پایین احجام مستطیلی ساختمان عقب‌نشینی دارد. این احجام با زوایای غیرمتعارف نسبت به ساختمان چرخیده و پیش‌آمدگی دارند.

یک پنجره سرتاسری در بالایی‌ترین حجم به حیاط مجموعه با سنگفرش سفیدرنگ و فراتر از آن، به شهر مشرف است.

 

گروه معماری دومینیک کولن توضیح داد: «شکل و ابعاد نامتعارف این بنا به ما خط زمینه ساده شده‌ای می‌داد. خط‌هایی که انتقال بصری میان بخش‌های مختلف ساختمان را تضمین می‌کردند و در عین حال مقیاس بنا در حد شهر باقی می‌ماند.»

در داخل ساختمان، پیشخوان بتنی روی یک کف بتنی خاکستری‌رنگ قرار گرفته‌است. دیوارها و سطوح کف حجم‌های بالاتر و فضاهایی با زوایای تند که حاصل برخورد کف طبقات اند دارای پوشش یکپارچه گچ به رنگ بژ هستند.

 

مسیر موجود در سرسرای ورودی برای دسترسی به سالن اجرا، با پلکان فرش‌شده و رمپی که تا دوطبقه حول فضای خالی مرکزی چرخیده، تعمدا نمایشی طراحی شده‌است.

تیم طراحی در مورد نقش مصالح بکار رفته در حس حاکم بر فضا گفت: «یکپارچگی گچ زبر فضا و نرمی کف فرش‌شده منجر به ایجاد این حس در افراد می‌شود که انگار درون یک پیله کرم ابریشم قرار دارند.»

 

برای فضای سالن اجرا طراحان بطور اختصاصی از طرحی متفاوت استفاده کردند تا یک «انفصال کامل» نسبت به سطوح ملایم موجود در راهروها و فضای خارجی ایجاد شود.

در برابر سن نمایش که کاملا مشکی است، دیوارها، کف‌ها و صندلی‌های سالن در رنگ‌های تند قرمز، نارنجی و صورتی هستند.

 

این مجموعه رنگ زنده و روشن برای تراکم بخشیدن به فضا بکار رفته‌است و وجود این رنگ‌ها که به اندیشه نمایش احترام می‌گذارند بعنوان اصلی‌ترین ویژگی این پروژه برشمرده می‌شود.

اگرچه ظرفیت سالن 700 صندلی است، فاصله دورترین بیننده از سکو 20 متر است. چیدمان پلکانی ردیف صندلی‌ها و یک پالکان سرتاسری مسیرهای مستقیم و بدون مانع را برای دیدن صحنه نمایش فراهم می‌کند.

سکوی نمایش سالن با تجهیزات لازم برای اداره صحنه‌هایی با اجزای بزرگ مجهز شده‌است. ابعاد سکوی اصلی  22 در 14 متر و ابعاد پیش‌صحنه‌ 14 در 9 متر است. سقف صحنه 24 متر ارتفاع دارد و مجهز به گربه‌رو و دو پل نورپردازی است.

در پشت سالن اجرا، فضاهای پشت صحنه دارای مسیرهای دسترسی و اتاق‌های رختکن برای اجراکنندگان و تکنسین‌ها فراهم می‌کند. یک زبان زیباشناسانه سوم برای فضاهای خصوصی‌تر اجرا شده، که شامل دیوارهای بدون پوشش و زبر بتنی با مبلمان قرمز پررنگ و آینه‌هایی مجاور حباب‌های بدون پوشش لامپ می‌شود.

 

 

 

 

طراحی سالن تئاتر

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: dezeen