معماری سازه بادی در میدان شهری به مناسبت هفته طراحی Helsinki در آلمان ، Plastique Fantastique که یک شرکت آلمانی در راستای ساخت سازه پنوماتیک (بادی) از سال ۱۹۹۹ می‌باشد یک ساختار بادی یا حجمی تو خالی به دور یک مجسمه تاریخی در میدان Three Smiths ، در مرکز شهر Helsinkiبه مناسبت هفته طراحی Helsinki ایجاد نموده است. در طول برگزاری این رویداد ، اجرای آن برای فضایی جهت سخنرانی ، نمایش‌ها و ورکشاپ‌های شهری به کار برده شده است، همچنین تجمعات گروهی گاه به گاهی نیز در این مکان برگزار می‌شود.

سازه پنوماتیک, فضای عمومی شهری, معماری سازه بادی

کانسپت:

Marco Canevacci, Yena Young
تیم طراحی:
Mirjam Dorsch, Stephanie Grönnert, Antonia Joseph, Julia Lipinsky, Christoph Tettenborn
عکاسان:
Simone Serlenga
معماری سازه بادی در میدان شهری

این پاویلیون با هوای فشرده به دور مجسمه میدان Three Smiths جانمایی شده است ، این مجسمه توسط فلیکس نیلوند مجسمه ساز طراحی شده است و سال ۱۹۳۲ که این مجسمه در میدان قرار گرفته است به عنوان نماد شهری Helsinki landmark شناخته شده است. این طرح ابتکاری که شکل خود را از یک حباب عظیم برگرفته است، طوری طراحی شده است که سرپناهی برای بازدیدکنندگان فراهم نماید و تنوعی در اتمسفر تیپیکال پلازا ایجاد نماید.

معمار آن قبل از برگزاری این رویداد می گوید: “superKOLMEMEN” یک واسطه شهری ( واسطه شهری ، هر بخشی از فضای عمومی شهری که بتواند از طریق هنر و طراحی با شهروند ارتباط برقرار کند به عنوان URBAN  INTERVENTION  تعریف می شود)  می باشد. به طور موقت برای مدت یک هفته در مرکز شهر Helsinki برپا می شود که چشم انداز و درک بصری مکان را نسبت به گذشته تغییر خواهد داد. صحنه زندگی روزمره ، در میدانی که مردم همواره عبور می کنند ، می نشینند، راه می روند و یا از میان آن رانندگی می کنند در حال جریان است و این صحنه قرار است به یک محیط سرگرم کننده که افراد دور هم جمع می گردند ، صحبت کنند ، برقصند و یا استراحت کنند تبدیل گردد. superKOLMEME از طریق برنامه های سازماندهی شده مشترک با هفته طراحی Helsinki Design تجربیات فرهنگی ای را ارائه می دهد که تب و اشتیاق تابستان را تا فرارسیدن پائیز تمدید می کند.

ساختار پنوماتیک ابتدا در سال ۱۹۹۹ به دلیل حس ضرورت آن مورد توجه قرار گرفت . بنیانگذار شرکت که فردی به نام مارکو کانواسی می باشد توضیح می دهد: حقیقت این بوده است که  ما صرفا به این دلیل پلاستیک را انتخاب کردیم که سرمایه ای نداشتیم. بنابراین پلاستیک ارزان ترین متریالی بوده است که می توانستیم تصورش را بکنیم چرا که می توان بخش ها را به راحتی به یکدیگر متصل نمود و فرم های معماری به سادگی از طریق آن قابل ایجاد هستند. با استفاده از وزش باد گرم توسط دمنده ، آن معماری ها تبدیل به یک فضای گرم برای اقامت می شوند. با استفاده از هوای گرم برای پرباد کردن سازه ،  دفتر آنها تبدیل به یک پوسته بیرونی داغ در حالی که فضای آن طرف دیگر سرد می باشد تبدیل نمود. با این حال بعد از دو دهه آزمایش بر روی سازه های بادی ، واسطه های بادی پلاستکی فانتاستیک (Fantastique) ، اکنون به عنوان معماری موقت و غریب به کار می رود. این کار اکنون خطی را ادامه می دهد که گروه آرمانگرای تجربی Haus-Rucker-Co آغاز کردند کسانی که سازه های پنوماتیک سال های دهه ۶۰ متعلق به آنهاست. خلق سازه هایی با چرخش آزاد و در معرض که هر دو به معنای واقعی کلمه و استعاری با مرزهایی از معماری جهان بازی می کند که همواره ما آنها را سفت ، سخت و کسل کننده دیده بوده ایم.

منبع: Archdaily

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو |پردیس ترکمان زاده