طراحی ساختمان کراون 515

معماری : Smart Design Studio

موقعیت: خیابان کراون، سیدنی، استرالیا

سال: 2017

Crown 515 / Smart Design Studio

در یک نبش پر اهمیت در ساری‌هیلز، ساختمان «کراون 515» یک فرم پویا به خیابان عرضه می‌کند و تفسیری جدید از تراس را در یک طراحی امروزی با اشکال زاویه‌دار و کاشی‌های براق ارائه می‌دهد.

یک فضای تجاری بزرگ در طبقه همکف بعنوان رستوران در نظر گرفته شده تا جزیی از صحنه تهیه غذای محله باشد، درحالیکه پنج آپارتمان در دو طبقه بالایی، خانه‌هایی سفارشی را ارائه می‌دهند.

کاراکتر ساختمان با دو شکل معماری مجزا اما مرتبط شکل گرفته‌است که در هر ضلع این خانه ساده تراس‌دار دیالوگی برقرار می‌کنند، و به این ترتیب از بلاک خالی در یک سمت ساختمان و یک قطعه زمین کوچک مثلثی در سمت دیگر خانه استفاده می‌کنند.

زبان معماری ساختمان که برگرفته از سقف‌های شیبدار خانه‌های اطراف و با تایید آگاهانه تیپ تراس‌های همسایگی است، چالشی را حول تراس‌های ردیفی متداول برمی‌انگیزد. از سمت خیابان کراون، زوایای تند نمای جنوبی پرسپکتیو این زمین نبش را تشدید می‌کنند و برای آشکار ساختن یک فضای فعال عمومی در این نبش به سمت بالا کشیده می‌شوند.

این نما با کاشی‌های سفید براق که تصویر ساختمان‌های اطراف را بازتاب کرده و یا می‌شکند، نور جنوبی را دریافت و تقویت می‌کند. در طول راسته نما، در تراس فرورفته، کاشی‌هایی یکسان دیوارهای داخلی تراس‌ها را پوشش می‌دهند، و به نمای ساختمان وجهه‌ای پیوسته و در عین حال متمایز می‌بخشند.

با ایجاد تراس‌های خارجی غذاخوری که با وجود بالاتر بودن از سطح خیابان همچنان یک قسمت کاملا عمومی محسوب می‌شود، ساختمان فضایی را هم به خیابان می‌بخشد. این فضا که با پیاده‌روی خیابان کراون جفت شده‌است، فضایی اجتماعی خلق می‌کند که به آرامی با بافت ساری‌هیل ادغام می‌شود.

رستوران از طریق هر دو خیابان کراون و مایلز قابل دسترسی است و به این طریق از لحاظ استفاده انعطاف‌پذیر است، درحالیکه نمای جنوبی کاشی‌کاری شده ساختمان که در گوشه به سمت بالا کشیده شده تا یک نقطه ورودی ثانویه را تعریف کند، به طور نامحسوسی این گوشه از سایت را فعال می‌کند. این قسمت از ساختمان مقیاس ساختمان‌های همسایگی را با یک دیوار بلند در جوار خیابان به رسمیت می‌شناسد، و با تنها یک پنجره نواری د ر بالای طبقه همکف بر آن تاکید می‌کند. دو نمای رو به خیابان هالبورن با بازشوهایی کشیده مورد تاکید قرار گرفته‌اند، که قدرتی را به آن می‌بخشند که فرم برای ایجاد تعادل با معماری‌های شاخص همسایگی – باشگاه هیسکوز و کلیسای سنت‌پیترز- به آن نیاز دارد.

یک تراس داخلی در شمال سایت ساختمان را با همسایه‌های شمالی مرتبط می‌سازد، و ریتم عمودی آشنای فرم‌های مستطیلی را که با بالکن‌های خانه‌ها قطع می‌شوند، حفظ می‌کند. این تفسیر معاصر از یک ساختمان کلاسیک، تناسبات و عملکردی را ارائه می‌دهد که نشات گرفته از تیپ‌شناسی تراس است.

ورودی قسمت مسکونی ساختمان کاملا از فعالیت تجاری سایت تفکیک شده‌است و در پشت ساختمان، در خیابان های‌هولبورن قرار دارد.ساکنین از طریق یک راه‌پله مرکزی و آسانسور به هریک از پنج آپارتمان موجود در طبقه اول و دوم دسترسی دارند.

آپارتمان‌ها با حفظ دیوارهای سازه‌ای کلیدی تراس‌ها و با ادغام با فضای اطراف استفاده‌ای هوشمندانه از تراس موجود می‌کنند. آپارتمان‌های غربی دارای بالکن‌های بزرگ شمالی به کمک جنبه فرعی بودن راه پشتی دارای حریم خصوصی هستند، درحالیکه آپارتمان‌های رو به خیابان زنده‌تر کراون، از تراس‌های موجود و جدید بهره می‌برند. علاوه‌براین، هر آپارتمان دارای ویژگی‌های خاص در طراحی است: آپارتمان شماره سه مجهز به یک پنجره بزرگ است که سقف بلند و شیبدار اتاق غذا خوری را آشکار می‌سازد، و آپارتمان موجود در سمت شرق طبقه آخر یک عرشه بسیار بزرگ است که نقش یک مانع برای سروصدای خیابان را دارد.

این ساختمان اصول پایه‌ای بازدهی انرژی و طراحی پایدار را رعایت کرده‌است. دیوارهای ضخیم و کامپوزیت ساختمان دربردارنده عایق حرارتی هستند، پنجره‌های فرورفته نور طبیعی را تامین می‌کنند و در عین حال از ورود بیش از حد و آزاردهنده آفتاب به داخل جلوگیری می‌کنند. ارتفاع‌های زیاد در سقف امکان استفاده از نور خورشید را در زمستان و دفع گرمای خورشید در تابستان را فراهم می‌سازد. قرارگیری استراتژیک پنجره‌های بازشدنی، نیاز فضاهای داخلی به تهویه مطبوع را کاهش می‌دهد و ساختمان و سایت را به یکدیگر نزدیک‌تر می‌سازد.

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع: archdaily