معماری و طراحی داخلی مدرسه شبانه‌روزی

معمار: bunq architects

موقعیت: لاویگنی، سوییس

زیربنا: 4100 مترمربع

سال: 2016

موسسه لاویگنی محل مراقبت از افرادی است که از صرع یا آسیب‌های مغزی‌ رنج می‌برند که نیازمند درمان‌های توانبخشی است. علاوه بر این این موسسه پذیرای کودکان 4 تا 18 ساله‌ای است که دارای اختلالات رشد و یادگیری هستند.

برای ایجاد اقامتگاهی جدید در یک زمین کشاورزی قدیمی، یک مسابقه معماری برگزار گردید. این همسایگی می‌بایست شامل اقامتگاه‌های متنوع –برخی بصورت استیجاری و برخی متعلق به ساکنین موسسه- باشد. علاوه بر این، یک مدرسه شبانه‌روزی و یک مرکز فعالیت برای کودکان حاضر در موسسه پیش‌بینی شد. یک باغ بزرگ مرکز این مجموعه جدید را شکل می‌دهد؛ و با خلق یک فضای باز جمعی، ساختمان‌های مختلف را به هم مرتبط می‌سازد. در یک مقیاس بزرگتر، ای نفضا می‌تواند میزبان برگزاری رویدادهای جمعی موسسه باشد.

دو ساختمان مسکونی ضلع شمالی باغ را شکل می‌دهند. این آپارتمان‌ها دارای دو جهت‌گیری هستند. اتاق‌های نشیمن در جلوی آپارتمان‌ها قرار دارند و رو به یک ایوان سرپوشیده قرار دارند که به سمت باغ عمومی مجموعه گشوده می‌شوند. هشت آپارتمان تک اتاقه برای ساکنین موسسه در نظر گرفته شده‌است. مدرسه شبانه‌روزی در ضلع شرقی باغ قراردارد. اتاق‌های خواب و اتاق‌های نشیمن به حالت «آسیاب بادی» در حول طبقه اول مرتب شده‌اند. چنین پلانی این امکان را فراهم می‌کند که طبقه به ترتیب به دو نیمه برای گروه‌های هشت نفره کودکان تقسیم شود. در طبقه همکف، دو آپارتمان مجزا با اتاق غذاخوری وجود دارد.

در ضلع غربی سایت، خانه رعیتی بازسازی و تعمیر می‌شود تا یک مرکز فعالیت متصل به مدرسه در آن ساخته‌شود. یک رستوران و یک سالن چند منظوره فضای وسط ساختمان را اشغال می‌کنند، در حالی که بال‌های شرقی اتاق‌های انجمن و اتاق‌های اداری را در خود جای می‌دهند. یک بالکن و یک راه‌پله، که دسترسی به آپارتمان واقع در طبقه اول را فراهم می‌کنند، نمای رو به باغ مرکزی را شکل می‌دهند. کارگاه‌ها و کلاس‌ها در بال غربی در مقابل پلس دو مارونیر واقع اند.

حجم‌هایی که با کاشی پوشانده شده‌اند دارای زبان رسمی و سیستم ساختمانی بناهای روستایی منطقه هستند. کاشی‌هایی با طول‌های متفاوت که به طور تصادفی چیده شده‌اند طرحی یکدست برای پوشش نماها و سقف ایجاد می‌کنند. سازه چوبی حمال نماهای رو به باغ آشکار هستند. این سازه سقف و بالکن آپارتمان‌ها را نگه می‌دارد. توالی فشرده تکیه‌گاه‌ها فیلتری میان فضاهای خصوصی و ناحیه جمعی برقرار می‌کند.

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو / فاطمه زنگی

منبع: archdaily