طراحی داخلی مدرسه ابتدایی

معماران: شرکت معماری BUR Architekten

مکان: سوئیس

مساحت: 19900 مترمربع

سال پروژه: 2016

از زبان معمار: در سال 2011 جامعه Allschwill، به عنوان پاسخی به افزایش قابل توجه جمعیت آن – یک شهرک کوچک بدون وقفه ای قابل ملاحظه در مرز شهر Basel – تصمیم به برگزاری رقابتی برای طراحی یک مدرسه با ظرفیت 600 دانش آموز دختر و پسر گرفت. این مکان به دلیل ناهمگونی اش شاخص می باشد، ساختمان هایی با مقیاس کوچک و متوسط در میان دیگر ساختمان های آموزشی و سازه های بزرگ تجاری و سازمانی.

جست و جوهای دید از نقطه نظر آموزشی، و هدف خالی نگه داشتن زمین تا حد ممکن، هر دو ما را به این سمت سوق دادند که دو ساختمان ساده را طراحی کنیم: خود مدرسه، که بین دو خیابان قرار گرفته اند که زمین موجود را محدود کرده اند، و یک ساختمان چشمگیر در خیابان اصلی، جایی که بیشتر کاربری های عمومی واقع شده اند. فضاهای خارجی بزرگی که در نتیجه طرح پدید آمده اند، نفوذپذیری موردنظر را تضمین کرده و به یک مکان ملاقات عمومی تبدیل شده اند که برای عموم مردم قابل دسترس می باشد.

دو خیابانی که فضا را محدود کرده اند تفاوت ارتفاعی به اندازه 1.8 متر دارند. این موضوع به ما این امکان را داد تا مدرسه را به دو بخش تقسیم کرده، و درواقع فضای بچه های کوچک تر را از بزرگ تر ها جدا کنیم. بین این دو فضا یک “پل” سازه ای وجود دارد که فضایی سرپوشیده را مخصوص زمان استراحت بچه ها در طبقه همکف، و اتاق هایی عمومی را در طبقات بالاتر (معلمان، کتابخانه، اتاق های ویژه) پدید آورده است. هر بخش دورتادور یک حیاط چیده و برنامه ریزی شده است و همین امر باعث نفوذ نور طبیعی به درون فضاهای سیرکولاسیون می شود. و در نتیجه، این فضاها به مکان هایی مضاعف برای مطالعه، با اندازه های مختلفی از حریم خصوصی و بدون هیچ کاربرد مشخص و ثابتی، تبدیل شده اند. این امر، روش های استفاده از این فضاها را گسترش داده است.

در هر کلاس فضایی برای کار گروهی در نظر گرفته شده است؛ در میان این دو فضا، یک دیوار شیشه ای و یک قفسه وجود دارد که به معلمان و دانش آموزان این امکان را می دهد که میزان شفافیت مورد نظر خود را با بیشتر یا کمتر پر کردن قفسه ها ایجاد کنند. همین امر در تقسیم کننده های شفاف بین کلاس های درس در فضاهای سیرکولاسیون نیز اتفاق می افتد. در هر دو مورد، ما به دنبال جلب نظر و توجه کاربران در فضاها هستیم.

تصمیم انتقال سالن ورزشی به طبقه اول در بالا، فضای طبقه اول را برای کاربری های دیگری باز کرد از جمله سالن اجتماعات که فضایی بسیار عمومی محسوب می شود. مدت کوتاهی پس از افتتاح، این مکان از فضایی که صرفا به مدرسه تعلق دارد به یک مکان بسیار محبوب برای نشست های سیاسی، کنسرت ها، نمایش ها، و فعالیت هایی تبدیل شد که جامعه پس از اتمام ساختمان در نظر گرفته بود.

لایه آخر و نهایی ساختمان شامل لوله هایی آلومینیومی می باشد که دورتادور ساختمان مدرسه را به شکل نرده هایی برای بالکن ها احاطه کرده اند، به عنوان یک فیلتر بین فضای داخل و خارج کلاس ها. در سالن ورزشی، لوله ها قسمت های متخلخل را پوشش داده و پنجره های دایره ای فضا را پوشانده اند. تداوم این لوله ها، ظاهر افقی آن ها، و تمرکز آن ها بر تمایز سطوح مختلف مدرسه: همگی یک شکل انتزاعی به عنوان پاسخی به این سوال هستند که شکل ظاهری یک ساختمان عمومی در این ابعاد چگونه می تواند به نظر برسد. در ساختمان مدرسه، هر عنصر نرده ای – با عرض شش متر و در ده رنگ مختلف – به عنوان یک پیکسل بزرگ عمل می کند. تنوع نور و سایه، ظاهر ساختمان را به طور پیوسته تغییر می دهد و افراد را به داشتن ادراکی فعال تشویق می کند. چهار رنگ از ده رنگ ساختمان، سالن ورزشی را تعریف می کنند، و به گونه ای استفاده شده اند که بر فقدان نماهای اصلی و ثانویه تاکید می کنند.

طراحی داخلی مدرسه ابتدایی

تحریریه پویانو: جعفری

منبع: archdaily