طراحی داخلی خانه S E L / گروه معماری CampoTaller

معمار: CampoTaller

موقعیت: کویاکان، مکزیک

زیربنا: 220 مترمربع

سال: 2016

این پروژه در محله «کویاکان» در شهر مکزیکوسیتی واقع است و شامل تغییرات و اصلاحاتی بر روی یک خانه متعلق به دهه 1970 می‌باشد.

طرح پیشنهادی این پروژه متمرکز بر انطباق کانسپت معماری‌ای است که دیگر با نیازهای ساکنین جدیدش همخوانی ندارد.

یکی از هدف‌های اساسی این پروژه وارد کردن نور طبیعی به تمام فضاهای داخلی و تقویت ارتباط بصری میان خانه و محیط بلافصلش بود. عمده فضای باغچه توسط یک درخت هشتاد ساله اشغال شده و دو ضلع باغچه توسط ساختمان محصور شده‌است. سازه ساختمان اولیه دارای پنجره‌هایی با قوس‌های نادرست و قاب‌های ضخیم چوبی است. هر دوی این اجزاء تغییر یافته و جایگزین شده‌اند، در نتیجه قاب‌های مستطیلی فولادی ظاهری زیباتر و شفافیتی عمومی در طبقه همکف برقرار ساخته‌اند. ضرورت ساخت یک مخزن جدید آّب در باغچه بهانه‌ای برای استفاده از سطح آب در آن بود تا نقش یک آینه برای درخت همجوارش داشته باشد و هوای داخل باغچه را خنک نماید.

در فرآیند این پروژه، سازماندهی فضای داخلی تغییر کرد، دیوارهای داخلی حذف شدند تا آشپزخانه و فضای غذاخوری و اتاق نشیمن در پلانی آزاد طراحی شوند. راه‌پله چوبی جدید نیز تبدیل به بخشی از مبلمان ترکیبی طبقه همکف و اول شد.

تراس روی بام بعنوان یک ایوان سرپوشیده/ گلخانه مجددا راه‌اندازی شد که می‌تواند در نقش فضای پیش‌ورودی به اتاق خواب طبقه اول –با یک حمام اضافه- نیز ظاهر شود. ابعاد اتاق خدماتی در طبقه همکف به حداقل مساحت ممکن کاهش یافته و یک پاسیوی خدماتی را در پشت خانه فراهم کرده‌است. این فضای خارجی جدید نور طبیعی و تهویه مناسب آشپزخانه را برای آن فراهم می‌کند.

اتاق خدمات که حالا مجزا شده، دارای یک نمای نفوذپذیر متشکل از کاشی‌های سفالی فوق‌العاده سبک است که با حداقل استفاده سیمان و با تکنیکی شبیه به ساخت «خانه کارتی» ساخته شده‌است.

برای ایجاد نوعی تمایز بصری میان ساختار اولیه و قسمت‌های جدید ساختمان، یک تکنیک تجربی در اجزای بتنی که در محل قالب‌ریزی شده‌اند ارائه شده‌است: ساختار سطح از طریق جاسازی صفحات «پتات» (صفحاتی قالی‌-مانند که از بافتن شاخه‌های نخل بدست می‌آیند) در داخل بتن ساخته می‌شود.