طراحی داخلی خانه با سقف و طاق قوس دار و امتداد بسوی حجم جدید / معماری Vens Vanbelle
آتلیه «ونز وانبل» (Vens Vanbelle) در پشت نمای حفاظتشده یک مدرسه قدیمی در شهر گنت، یک خانه امروزی را طراحی کردهاست. طراحی داخلی خانه با سقف و طاق قوس دار است که میان پنجرههای نمای اصلی و فضای نشیمن جدید کشیده شدهاند. این ساختمان در سال 1908 ساختهشد، اما تا زمانی که مالکین فعلی آن از این استودیو درخواست ساخت خانهای را در این زمین بلااستفاده نمودند، از بنای اولیه فقط نمای آن باقی ماندهبود. این استودیو توسط «درایز ونز» (Dries Vens) و «مارتن وانبل» (Maarten Vanbelle) اداره میگردد.
سه مالک سابق خانه در یافتن کاربری مناسب این قطعه زمین که بتواند در عین حال جوابگوی نمای آن که در لیست میراث است، باشد، نشدند.
سه مالک قبلی این خانه موفق نشدند کاربریای را برای این قطعه زمین بیابند؛ زمینی که پشت نمایی قرار دارد که در لیست میراث قرار گرفته و بایستی در محل اصلی خود حفاظت شود.
یک ملاحظه کلیدی این بود که چگونه میتوان پنجرههای بزرگ قوس دار رو به خیابان را با طراحی یک خانه جدید خصوصی ادغام کرد.
پنجرهها همچنین از سطح خیابان بالاتر قرار گرفتهاند و استودیو تصمیم گرفت ارتباط میان فضای داخلی و محیط اطرافش را با خلق فضاهایی تونل-مانند و همراستا با این سطوح شیشهای افزایش دهد.
معماران این پروژه گفتند: «ارتباط با خیابان بسیار مهم است، بنابراین تصمیم گرفتیم پنجرههای نمای موجود را تا رسیدن به فضاهای داخلی امتداد دهیم. همه چیز در ارتباط با ابعاد پنجرهها و فاصله میان آنها طراحی شدهاست.»
اولین بازشوی نما ، ورودی اصلی خانه از سمت خیابان را شکل میدهد. فضای امتداد یافته دوم شامل یک آشپزخانه، و فضای حاصل از امتداد پنجره سوم یک دفتر کار را در خود جای میدهد.
دیوارهای عمیق میان فضاهای قوس دار، اجزای عملکردی کلیدیای را در خود جای میدهند، از جمله لوازم خانگی، فضاهای نگهداری لوازم و مواد و فضاهای کار مورد نیاز آشپزخانه، و یک میز کار و قفسه و که متعلق به دفتر کار هستند.
فضایی میان راهروی ورودی و آشپزخانه، یک توالت و راهپله را در خود مخفی میکند. راهپله مذکور در بالا به طبقه اول و در پایین به طبقه زیرزمینی میرسد که بصورت نیمه در زمین فرورفته است و یک انبار اضافه و اتاق رختشویی را در خود جای میدهد.
این سه فضای قوسدار در راستای سکوهایی هستند که در نمای مقابل نمای قدیمی –یعنی در نمای پشتی خانه- تعبیه شدهاند. این سکوها فضاهایی توکار را برای نگهداری لوازم و نشستن و لذت بردن از چشمانداز باغچه پشتی ساختمان مهیا کردهاند.
فضای نشیمن اصلی، فضای میان دو حجم سفید امتدادیافته را اشغال میکند و مجموعهای از مصالح خام و پرداختنشده را –در مقابل رنگ سفید آن دو حجم- عرضه میکند و باعث میشود احساس سرزندگی و قابل لمسبودن در این فضا حاکم شود.
معماران افزودند: «بخاطر مصالحی که در طراحی داخلی خانه بکار رفته، این احساس بوجود میآید که این ساختمان به طور تدریجی تغییر یافته، در حالیکه در حقیقت بنایی کاملا از نو طراحی شده در پشت نمای قدیمی میباشد.»
دیوارهای آجری، تیرهای فولادی نمایان و ورقههای چوبی که در کف و سقف بکار رفتهاند، زمینهای خنثی و آرامشبخش را برای مبلمان ساده فضا مهیا میکنند، در حالیکه کاشیهای سفید و قهوهای در سالن ورودی به کاربری قبلی ساختمان اشاره دارند.
کف فضای نشیمن بخاطر تغییر ارتفاع موجود در وجه رو به خیابان، در ارتفاعی اندک پایینتر از آشپزخانه و دفتر کار قرار دارد. سقفهای بلند و تعبیه یک فضای خالی میانی با ارتفاعی به اندازه دو طبقه، روشن و جادار احساسشدن اتاقها را تضمین میکنند.
ارتفاع کف باغچه واقع در پشت ساختمان نیز اندکی از سطح اتاق نشیمن پایینتر است. یک کلبه پوشیده شده با پانلهای آینهای در انتهای فضای چمنکاری شده به بزرگتر احساس شدن این فضای فشرده کمک میکند.
در بالای فضای خالی دوطبقه موجود در مرکز خانه یک پنجره سقفی با پروفیلهایی قرار دارد که در گلخانهها بکار میروند و نگهدارنده قاب شیشههای بازتابنده نور خورشید هستند تا نور خورشید به درون فضای نشیمن بازتابانده شود.
شیشههای رفلکس اتاقها در طبقه اول در عین آن که خصوصی بودن این فضاها را حفظ میکند به آنها امکان مشرف بودن بر فضای نشیمن طبقه پایین را نیز میدهد.
یک پاگرد که حول فضای خالی مرکزی خانه چرخیده، دسترسی به اتاقخواب مستر و سه اتاقخواب فرزندان را علاوه بر یک سرویس بهداشتی و یک حمام مجزا با وان و دوش فراهم میکند.
پلان طبقه همکف
پلان طبقه اول
طراحی داخلی خانه با سقف و طاق قوس دار
گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی
منبع: dezeen