طراحی تالار عروسی Pleats.M / معماری Hironaka Ogawa

طراحی تالار عروسی Pleats.M ؛ صفحات تا خورده زیگزاگی، نمای این تالار عروسی را تشکیل می دهند که در شهر سایتامای ژاپن واقع شده است.

ساختمان Pleats.M که دارای دو طبقه می باشد، به عنوان اولین نمونه مجموعه تالارهای عروسی یک برند جدید در نظر گرفته شده بود و به همین خاطر از معمار این پروژه یعنی هیروناکا اوگاوا درخواست شده بود که یک هویت شاخص برای این طرح تعریف کند تا بتوان از آن به عنوان یک ویژگی در دیگر پروژه ها نیز استفاده کرد.

معمار پروژه در توضیح طرح خود عنوان می دارد: “برای به تصویر کشیدن شکوه یک مکان جهت برگزاری مراسم عروسی، ایده دیوارهای تاخورده را پیشنهاد دادم. این صفحات تاخورده با از هم باز شدن و در هم جمع شدن قابلیت تبدیل به هر شکلی را دارا هستند؛ بنابراین این دیوارهای تاخورده نه تنها برای این پروژه، بلکه برای پروژه های آینده ای که سایت آن ها هنوز انتخاب نشده نیز کاربرد دارند.”

دیوارهای داخلی ساختمان نیز دارای همین فرم تاخورده هستند، اما تاخوردگی آن ها به صورت معکوس صورت گرفته تا فرم وارونه نمای بیرونی را داشته باشد. این موضوع باعث می شود دیوارها اینطور به نظر برسند که ضخامتشان چیزی بیشتر از ضخامت یک صفحه فلزی نیست.

به غیر از پنجره ای که در امتداد قسمت پایانی نما قرار گرفته، برای جلوگیری از ایجاد اخلال در فرم شکست های نما پنجره دیگری در نظر گرفته نشده است. این طرح از ورود آلودگی صوتی جاده به داخل نیز جلوگیری می کند.

مهمانان عروسی از طریق یک درب ورودی با ارتفاع زیاد وارد سرسرایی می شوند که توسط یک راه پله به سالن طبقه اول راه دارد. این سالن کوچک شامل یک راهروی دارای نورپردازی، صندلی های طراحی شده و سقف دکوراتیو است.

پس از پایان جشن، مهمانان برای تشریفات پذیرایی به یک فضای بزرگ در طبقه همکف دعوت می شوند.

بقیه قسمت ها شامل یک اتاق انتظار با دو میز بزرگ می شود که تجهیزات نورپردازی آن برای همخوانی با فرم شکست های دیوار با فرم شکسته منظور شده اند.

هیروناکا اوگاوا استودیو طراحی خود را در سال 2005 تاسیس کرده است و همچنین یک سالن عروسی دیگر نیز طراحی کرده که دارای ستون هایی به شکل درخت می باشد.

توصیف پروژه از زبان هیروناکا اوگاوا:

این یک پروژه جهت طراحی مکان برگزاری عروسی است که در کنار یک جاده برون شهری واقع شده است. کارفرما خواستار ایجاد یک برند جدید برای برگزاری مراسم عروسی بود و به همین دلیل از من خواست تا طرحی خلق کنم که در گسترش پروژه های آن ها قابل تکرار باشد.

کارفرما همچنین خواستار یک کانسپت نوآورانه برای این مکان بود که انعکاسی از محیط خاص سایت باشد. به طور معمول سالن های عروسی عادی و سنتی از سایت هایی به این باریکی و با این فرم نامنظم استفاده نمی کنند.

من در اولین مرحله، با طراحی یک نمای کاملا بسته با فرم متفاوت مانع ورود آلودگی صدای ناشی از ترافیک جاده بین شهری شدم. برای ساخت بنایی که به طور همزمان دارای بیشترین سطح تماس با فرم نامنظم زمین و شکوه یک سالن عروسی باشد، ایده دیوارهای تاخورده را پیشنهاد دادم. این دیوارهای خاص شکسته، هم جنبه دکوراتیو دارند و هم به عنوان سازه بنا عمل می کنند.

به علاوه، این تاخوردگی ها سایه هایی به وجود می آورند که با توجه به موقعیت خورشید در فصول مختلف به آرامی تغییر شکل می دهند. این دیوارهای شکسته در جهت دیگر خود دارای الگوی معکوس هستند؛ بنابراین حتی یک صفحه تاخورده به تنهایی و همزمان دارای ظاهر متفاوتی در بیرون و درون است. فضای داخلی به جهت عملکرد این مکان درون گرا در نظر گرفته شده است. با این حال، من قصد داشتم با استفاده از دو بخش مهم از دیوارها فضای درون و بیرون را به یکدیگر ارتباط دهم؛ یکی در ورودی اصلی از جانب جاده بین شهری و دیگری در راه دسترسی جاده داخلی شهر.

طرح مورد نظر این بود که با اضافه شدن سرسرای ورودی، سالن نیم طبقه، محل برگزاری، سالن انتظار و سرویس های بهداشتی به فضای بین دو دیوار، صفحات تاخورده از داخل نیز برجسته به نظر آیند. این صفحات می توانند با باز شدن و جمع شدن تغییر شکل دهند؛ بنابراین ایده دیوارهای شکسته نه تنها برای این پروژه، بلکه برای پروژه های آینده در سایت های دیگر نیز مناسب به نظر می رسد.

با توجه به فاکتورهای مذکور، نام Pleats را با الهام از فرم معماری ساختمان انتخاب کردم و فرم این تاخوردگی را در طراحی تجهیزات، مبلمان و حتی لوازم سالن به کار بردم.

چین خوردگی بر روی لباس می تواند نمایانگر شکوه و تمول باشد. استفاده از این شکست ها از یک قانون کاملا ساده پیروی می کند. تاخوردگی های متفاوت عملکردهای مختلفی مانند سازه، دکوراسیون و بازتاب صوتی دارند؛ در نتیجه دیوارهای شکسته، فضاهای مختلفی برای مراسم عروسی ایجاد می کنند.