طراحی برج دیده‌بانی در حاشیه رودخانه مور / گروه معماری loenhart&mayr
طراحی برج دیده‌بانی ؛ این برج که در حاشیه رودخانه مور قرار دارد (اشتایرمارک جنوبی)، در بهار سال 2010 برای استفاده عموم افتتاح شد. طراحی سازه مجسمه‌ای شکل این برج در میان محدوده کمربند سبز شهر قرار گرفته است. این کمربند سبز بخشی از طرح سیستم زیستی اروپایی است که توسط معماران و معماران منظر آلمانی طراحی شده است که معماران همین برج نیز هستند.
معماران: گروه معماری loenhart&mayr
مکان: اشتایرمارک، اتریش
سال ساخت: 2010
تهیه تصاویر: loenhart&mayr
با نگاهی به حاشیه رودخانه مور ، ان برج مشاهده امکان برقراری دید کامل به اکولوژی دشت‌های سیلابی اطراف و جنگل را فراهم می‌کند. همچنین بازدیدکنندگان از این برج می‌توانند تجربه ملموس‌تری از حوضه آبریز این رودخانه داشته باشند که با توجه به شدت جریان آب تغییر می‌کند.
اصول دسترسی و ساخت و ساز به‌کار رفته در این برج بر اساس ایده استفاده از دو فرم مارپیچ شکل گرفته است که مسیری پیوسته را بوجود می‌آورند و از میان درختان به سمت بالا حرکت می‌کنند. بازدیدکنندگان از این برج با حرکت به سمت بالا منظره‌ای دیدنی و جذاب را مشاهده و تجربه خواهند کرد. مسیر دایره‌وار این برج با حرکت به سمت بالا از میان سطوح مختلف جنگل عبور می‌کند (سطوح مختلف زیست محیطی جنگل با دشت‌های سیلابی)، و بازدیدکنندگان را قادر می‌سازد تا اکوسیستم این منطقه و خرد اقلیم آن را تجربه کنند. در نهایت با عبور از 168 پله افراد به ارتفاع 27 متری و سطحی برای ایستادن بر روی آن خواهند رسید و دیدی کلی‌تر به محیط اطراف خواهند داشت. این سطح بر اساس برنامه‌ریزی قبلی کوچک در نظر گرفته شده است تا دیدهای پانارومای فوق‌العاده‌ای را از محیط اطراف در اختیار بازدیدکنندگان قرار دهد. مسیر ثانویه که دارای پلکان است، افرادی را که به بالاترین سطح رسیده‌اند، به سمت پایین منتقل می‌کند و بازدیدکنندگان برای حرکت به سمت بالا و پایین از مسیرهایی که مجزا از یکدیگر تعریف شده‌اند، استفاده خواهند کرد.
در پلکان این برج پیوندی شگفت‌آور با پلکان مارپیچی و دو طرفه قلعه گراتس (Graz) وجود دارد. معماران برج حاشیه رودخانه مور از پلکان قلعه گراتس که در حدود 1500 میلادی ساخته شده است، الهام گرفته‌اند. این پلکان به دلیل اتمسفر فضایی خاصی که خلق کرده، مشهور شده است. شاعر اتریشی با نام اریش فرید، برای ادای احترام به این سایت تاریخی نوشته است:” پلکان مارپیچ و دو طرفه این بنا گویی همچون پیچی فضا و زمان را به یکدیگر متصل کرده است.” اتصال دادن فضا با تجربه بالا رفتن و پایین آمدن از برج، ایده اولیه و اصلی برای شکل‌گیری این مسیر مارپیچ شکل در برج مور است.
در همکاری با مهندسین سازه یک ساختار فضایی مارپیچ شکل ایجاد شد که تمامی ویژگی‌های موردنظر در ارتباط با سازه و تولید فنی در آن گنجانده شد. به طور ویژه، روشی یکپارچه برای فرآیند طراحی در نظر گرفته شد- پس از آماده سازی مطالعاتی که بر روی مدل‌های اولیه انجام شد، ابعاد طرح‌های مدل به شکل استاتیکی و با استفاده از ابزار کامپیوتری و دیجیتال اندازه گذاری شد و پس از آن با مدلسازی فیزیکی، مجددا از دیدگاه معماری مورد بررسی قرار گرفت. این فرآیند چندین بار تکرار شد تا زمانی که فرم، حرکت، و ساختار مورد نظر بدست آمد.
منبع: archdaily
تحریریه پویانو| علمی