طراحی آپارتمان باغ اروپایی ؛ ساخت آپارتمانی مد روز، با مشخصاتی قابل قبول ساکنین، حرفه‌ای و در سطح بالا همراه با فضایی راحت، از چالش‌هایی بود که شرکت معماری پرکینز و ویل با آن مواجه بود.

معماری : مهندسین معمار پرکینز و ویل

محل: سائو پائولو، برزیل

مساحت: 320 متر مربع

سال اتمام پروژه: 2015

عکس از: دانیال دوچی

راه حل این چالش برداشتن مرزهایی بود که فضا را قطعه قطعه کرده بود. به جای تقسیم بندی فضا به صورت قطعاتی جدا از هم، همه‌ی فضاهای عمومی از اتاق نشیمن و اتاق ناهار خوری می‌گذرند و به عنوان هسته مرکزی همزیستی عمل می‌کنند.

در اینجا هر شخصی با فرد دیگر در ارتباط است و باعث خلق هماهنگی بیشتر، فضاهای انسانی تر و دعوت کننده می شود. برای تقویت چنین حسی، شبکه‌ای خطی از این فضاها می‌گذرد و با عناصری یکپارچه فرم گرفته است. مصالحی مانند چوب و سیمان سوخته به کار رفت، و سیمایی متعادل و با متانت را به نمایش می گذارد که در واقع مورد درخواست کارفرما بود. مبلمان خیلی انعطاف پذیر هستند؛ مبلمان‌ ها طراحی مدرن دارند، قفسه هایی به فرم  قاب دار و یا حتی دوچرخه به مهمان ها خوش آمد می گوید. در همین محور، فضاهای باز دیدهای مناسب و بی نظیری به شهر فراهم می‌کند، و این فضاها کاملا با بالکن یکی شده‌اند.

آشپزخانه به طور مستقیم به این فضای بزرگ متصل شد، در حقیقت، آشپزخانه هم می‌تواند با سالن اصلی یکی شود و هم می‌تواند به صورت مجزا باشد. در ابتدا، آشپزخانه پشت پانل‌های کشویی پنهان به نظر می‌رسد. در مواقعی که نیاز باشد، پانل‌ها باز می‌شوند و فضای نشیمن به ناهار خوری بزرگی می‌رسد و آشپزخانه به سالن الحاق می‌شود. باقی آپارتمان از فضاهای خودمانی مانند اتاق تلوزیون و لوازم و مبلمان مورد نیاز تشکیل شده است. برخلاف این فضاهای عمومی بقیه‌ی آپارتمان، فضاهایی محفوظ تر است، و حریم خصوصی هر یک از ساکنان را فراهم می‌کند.

وجوه مختص به آپارتمان عبارتند از:

• شبکه چوبی منظم و خطی در کل فضاهای عمومی.
• پوشش با چوب و سیمان سوخته جهت خلق اعتدلال و متانت.
• مبلمان متنوع، با پیش شرط ترکیب رنگ‌های خنثی با رنگ‌های شاد.

ریز فضاهای درخواست شده برای اقامت، شامل موارد زیر است:

• پیش ورودی، نشیمن، اتاق غذاخوری و بالکن یکپارچه.
• آشپزخانه و اتاق ناهار؛
• خشکشویی و فضای خدماتی
• اتاق خواب اصلی با کمد و اتاق نشیمن.
• دو اتاق خواب با سرویس بهداشتی خصوصی؛

تحریریه پویانو: غفاری

منبع: archdaily