الهام گیری از فرهنگ دو ملت

امان شهری است که به سرعت در حال رشد کردن است و ساختمان‌های آن به طور کامل از سنگ‌های طبیعی محلی ساخته شده‌اند. از این سنگ نه تنها در محله‌های مرفه نشین، بلکه در محله‌های فقیر نشین نیز استفاده شده است. همچنین در تمامی کاربری‌ها از جمله: مسکونی، اداری، هتل‌ها، موزه‌ها، و مغازه‌ها این سنگ به کار رفته است.

معماران: Rudy Uytenhaak

مکان پروژه: امان، اردن

تیم طراحی: Fumi Hoshino Frank Langhorst, Felix Reiter, Jaap Hikke, Sebastian Sterniak

کارفرما: وزارت امور خارجه

مساحت پروژه: 1000 مترمربع

سال ساخت پروژه:2010

سفارت هلند

پروژه سفارت هلند مربوط به یک ویلای قدیمی در محوطه یک باغ است. این ویلا به دلیل اینکه بسیار کوچک بود و سازه آن ضد زلزله نبود، بازسازی شد و گسترش پیدا کرد. مهمان‌نوازی در ترکیب با امنیت، جوهره طراحی مختصر این بنا را شکل می‌داد. ورودی‌ها و کاربری‌های مختلفی که در ارتباط با کنسولگری هستند، در طبقه همکف و در لایه اصلی ساختمان قرار گرفته‌اند، در حالی که سازه جدید و جداگانه‌ای که به بالای این قسمت اضافه شده است، بخش‌های رسمی‌تر این سفارتخانه را در خود جای داده است. رواقی که نور ورودی را فیلتر می‌کند و از سنگ‌های منطقه اورشلیم ساخته شده است، شخصیت واحدی را به این ساختمان به عنوان یک کل، می‌دهد. این ساختار بر ارتباط با باغ تاکید می‌کند و از ساختمان در برابر حرارت خورشید محافظت می‌کند، بنابراین کارکنان سفارت می‌توانند از مناظر جذاب و دلنشین باغ لذت ببرند بدون اینکه از گرمای بیش از حد احساس ناراحتی کنند. این سایبان که در قسمت بالایی دیوار بیرونی ساختمان نصب شده است، برای ایجاد حس مهمان نوازی و امنیت در نظر گرفته شده است و نمای عمومی جدید ساختمان را شکل می‌دهد. مانند بنای آکروپلیس در آتن که بنایی نمادین است و همچنین مانند تعابیر مدرنی که از معبد و آگورا می‌شود و یا مانند: ساختمان موندادوری (Mondadori) در میلان که توسط اسکار نیمایر طراحی شده است، اکنون در ادبیات ساختاری امان مورد استفاده قرار گرفته است: معماری مدرن کلاسیک این بنا مانند تصویری جدید . معاصر، با بافت محلی و ساختمان‌های سنتی و آب و هوا مطابقت داده شده است. ریتم ستون‌ها برگرفته از تاثیر متقابل ابعاد عناصر سازه اصلی ویلا است، مانند بازسازی کامپیوتری عملکرد آن‌ها به عنوان سایبان.

مقطع (نصب و راه‌اندازی عناصر پایدار برای یک محیط زیست معتدل. سلول‌های فتوولتائیک، پانل‌های خورشیدی، منبع ذخیره آب باران)

بر روی پشت بام و رواق جنوبی،  پانل‌های خورشیدی و سایبان قرار داده شده است تا از شدت نور خورشید کاسته شود. سایبان‌های قسمت شرقی می‌توانند زمانی که خورشید طلوع می‌کند و تابش آفتاب در این قسمت به شدت روی نمای ساختمان می‌تابد، به سوی تراس جابجا شوند، و در فصل زمستان نیز می‌توان این سایبان‌ها را جابجا کرد تا ساختمان به مقدار کافی بوسیله تابش طبیعی گرم شود.

از استخر شنای ویلای قدیمی در طرح جدید به عنوان منبع آب استفاده می‌شود که می‌توان آب گرم و یا سرد کلکتورهای خورشیدی را در که بالای سقف پارکینگ قرار داند، در آن ذخیره کرد.در طول روز ساختمان با استفاده از انرژی و سیستم تهویه خنک می‌شود. در مقابل، در فصل زمستان پانل‌های خورشیدی گرما را ذخیره می‌کنند، بنابراین می‌توان اختلاف دما میان روز و شب را تعدیل کرد. برای این منظور یک مدار گرمایشی در طبقه سفارت گنجانیده شده است. پنجاه درصد از فضای پشت بام با استفاده از سلول‌های فتوولتائیک پوشانده شده است و این مقدار برای تامین تمامی نیاز ساختمان به انرژی الکتریکی کفایت می‌کند. فضای باقیمانده از پشت‌بام بوسیله سایبان پوشیده شده است تا هم از تابش مستقیم نور خورشید جلوگیری شود و حرارت آن جذب گردد و فضای زیر سایبان به شکلی مناسب تهویه گردد. آب حاصل از بارش باران به کمک این سایبان‌‎ها ذخیره می‌گردد. به دلیل انجام این اقدامات و همچنین بهره‌گیری و استفاده مجدد از مصالح بوم آورد، این بنا از سیستم درجه بندی ساختمان‌های سبز LEED، گواهی دریافت کرده است. این ساختمان توانسته است درجه نقره را از این سیستم LEED دریافت کند و دریافت درجه طلایی نیز ممکن به نظر می‌رسد. این بنا اولین ساختمان در اردن و اولین سفارت کشور هلند است که توانسته است چنین رتبه‌ای را بدست آورد.

منبع: archdaily

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو| علمی