طراحی ساختمان مرکز کودکان و نوجوانان ؛ این ساختمان که جعبه خانواده نام دارد، به عنوان زمین بازی داخل سالن و یک مهدکودک برای نگهداری و آموزش کودکان تا 12 سال مورد استفاده قرار می‌گیرد و در عین حال می‌تواند پاسخگوی نیازهای والدینی باشد که به این مرکز مراجعه می‌کنند.

معماران: گروه معماری Crossboundaries

مکان: پکن، چین

مساحت: 2300 مترمربع

سال ساخت: 2011

این ساختمان کاربری‌های متنوعی را در خود جای داده است؛ از جمله: استخر شنا، فضای بازی کودکان، کلاس‌های موسیقی، ساخت کاردستی، و آموزش آشپزی. علاوه بر این، این مجموعه دارای یک زمین بازی بزرگ، یک سالن مطالعه و یک کافه بزرگ است. این ساختمان در گوشه بیرونی یک پارک و در محیطی طبیعی قرار دارد، و این ویژگی امکان دیده شدن ساختمان را افزایش می‌دهد.

تفاوت در سایز و ارتفاع قد میان کودکان و بزرگسالان و زاویه دید متفاوت آن‌ها، نقطه آغازی بود برای اتخاذ تصمیم در رابطه با طراحی دو نوع فضا برای این مجموعه: فضایی با مقیاس کودکان و فضایی با مقیاس بزرگسالان. چگونه می‌توان تعادلی الهام‌بخش میان آن‌ها یافت؟ چگونه می‌توان پاسخ به نیازهای متفاوت را با یکدیگر ترکیب کرد؟

علاوه بر وجود برنامه‌های پیچیده برای طراحی این ساختمان، بخش چالش‌برانگیز دیگر آن انطباق دادن طرح جدید با سیستم سازه‌ای موجود است. این سیستم سازه‌ای شامل شبکه ستون‌‌ها و سقف ساختمان است. عملکرد اصلی ساختمانی که این سازه برای آن ساخته شده است، متفاوت از عملکرد جدید در نظر گرفته شده برای آن است و به این ترتیب اصول طراحی یک شرکت دیگر نیز میبایست در طرح جدید گنجانده شود. سازه بتنی مستحکم ساختمان، متناسب‌ترین سازه ممکن با اهداف طراحی این مجموعه نبوده است. در نتیجه این سازه به روش‌های مختلفی متعادل شده است. از آنجایی که دو طبقه فوقانی هنوز ساخته نشده بودند، صفحات کف به بالا و پایین منتقل شده‌اند و بخش‌های حذف شده از کف امکان برقراری دید میان طبقات را ممکن ساخته است.

استفاده از اتاق‌های مستقل به شکل جعبه‌هایی که گویی آزادانه در فضا قرار داده شده‌اند، این امکان را بوجود می‌آورد تا فعالیت‌های مختلف به شکل موازی انجام شوند و مناسب‌ترین محیط ممکن برای هر کدام از این فعالیت‌ها ایجاد شود. هر اتاق دارای کاربرد و طرح مختص به خودش است و هریک از این اتاق‌ها بوسیله رنگ و مبلمان مختص به خودشان از محیط اطراف جدا شده‌اند. در واقع هر یک از این اتاق‌ها داستان و زندگی درونی مختص به خودشان را دارند و این امکان را برای کودکان بوجود می‌آورند تا بر برنامه مختص هر کلاس تمرکز کنند. پنجره‌های کوچک مربع شکل نیز امکان حفظ ارتباط با محیط بیرون را فراهم می‌کنند و فضایی برای والدین ایجاد می‌شود تا بتوانند بر آنچه که درون ساختمان اتفاق می‌افتد نظارت داشته باشند.

مکان اتاق‌ها به گونه‌ای در نظر گرفته شده است که بتواند بر طرح انعطاف ناپذیر شبکه ستون‌ها غلبه کند. در این طرح از مجموعه‌ای از قوس‌ها نیز استفاده شده است تا بوسیله ‌آن‌ها ریتمی متفاوت در فضا ایجاد شود و شبکه ستون‌های منظم ساختمان به نحوی پوشانده شوند. به لحاظ بصری، از رنگ‌هایی با کنتراست کم برای پوشاندن فضاهای عمومی استفاده شده است تا فضاها و امکانات موجود، متعادل شده و کیفیت بالاتری برای کودکان داشته باشند.

نمای شیشه‌ای ساختمان همچون پوسته‌ای تمامی عملکردهای موجود در آن را در بر گرفته است. الگویی که بر روی نمای ساختمان چاپ شده است برگرفته از نقاشی‌های تک‌خطی کودکان است. این نقاشی‌ها به شکل الگوهایی متشکل از دو مربع با سایزهای متفاوت تبدیل شده‌اند و قسمت‌های خالی نما نشان دهنده نقاشی‌های کودکان هستند. زمینه نمای ساختمان سفید رنگ و نیمه شفاف است در حالی که نقاشی‌ها قسمت‌های شفاف نما هستند. از فواصل دور نقاشی‌های کشیده شده بر روی نما قابل تشخیص هستند و این نما با عملکرد ساختمان که در ارتباط با کودکان، سرگرمی، و تفریح است، هماهنگی دارد.

منبع: archdaily

تحریریه پویانو| علمی