طراحی خانه «بین» ؛ با رشد سریع شهرها، هشرهای ویتنام از اصلشان که کم تراکم و شامل فضای سبز استوایی است، بسیار فاصله گرفته‌اند. فضاهای جدید شهری در حال از دست دادن ارتباطشان با طبیعت اند. خانه «بین» که توسط گروه معماری VTN ساخته شده، پروژه‌ای در سری «خانه در خدمت درخت» -یک نوع طراحی در خانه‌سازی- است که فضای سبز را در فضاهای پرتراکم همسایگی تامین می‌نماید.

معمار: VTN Architects

موقعیت: شهر هوچی‌مین، هوچی‌مین، ویتنام

زیربنا:233 مترمربع

سال: 2016

ساکنین خانه، خانواده‌ای از سه نسل متفاوت هستند. بنابراین، چالش طراحی ایجاد فضاهایی است که ساکنین خانه در آن‌ها علیرغم تفاوت‌هایشان بتوانند به تعامل و ارتباط با یکدیگر بپردازند.

باغچه‌ها در فضاهایی که بطور عمودی بر روی یکدیگر قرار گرفته‌اند واقع هستند؛ و مرز آن‌ها توسط درهای شیشه‌ای کشویی معین شده‌است. این استراتژی نه تنها ریزاقلیم را در هر اتاق با استفاده از تهویه طبیعی و نور روز تقویت می‌کند، بلکه تعداد زیاد بازشوهای متناوب، ارتباط بصری و تعامل میان اعضای خانواده را افزایش می‌دهد.

اتاق‌های نشیمن، غذاخوری، اتاق خواب و اتاق مطالعه به طور پیوسته رو به یکدیگر باز هستند. دید افراد حاضر در یک اتاق از طریق باغچه می‌تواند فراتر رفته و به اتاق‌های دیگر دست یابد.

فضاهای خدماتی از جمله آشپزخانه، حمام‌ها و توالت‌ها، راه‌پله و راهروها در غرب ساختمان قرار گرفته‌اند تا نفوذ گرمای تابشی خورشید را به فضاهایی که دائما اشغال اند، محدود سازد. اختلاف فضاها در ارتفاع یک تفاوت فشار نامتقارن ایجاد می‌نماید. بنابراین، هنگامی که خانه‌های ازراف ساخته شوند تهویه طبیعی پابرجا می‌ماند. به کمک این روش‌های غیرفعال، خانه در این آب‌وهوای استوایی همواره خنک می‌ماند و سیستم تهویه مطبوع ساختمان به ندرت استفاده می‌شود.

باغچه‌های روی بام میزبان درختان بزرگی هستند که سایه‌اندازی می‌کنند و به این ترتیب دمای فضای داخلی را کاهش می‌دهند. علاوه بر این، سبزیجات هم برای رفع نیازهای روزانه اهالی خانه می‌توانند در این باغچه‌ها کاشت شوند. این پاسخ عمودی برای خانه‌های با تراکم بالا مناسب است و در عین حال سبک زندگی ویتنامی را نیز دخیل می‌کند.

این خانه با استفاده از مصالح پایدار همچون سنگ طبیعی، چوب، بتن نمایان در ارتباط با خرده اقلیم، هزینه‌های نگهداری و اداره ساختمان را به مقدار قابل توجهی کاهش می‌دهد. معماری تنها در خدمت مسائل زیبایی شناسی و عملکردی نیست، بلکه ابزاری برای ارتباط برقرار کردن میان افراد با هم و افراد با طبیعت نیز می‌باشد.

گردآوری و ترجمه تحریریه پویانو/فاطمه زنگی

منبع : archdaily