طراحی حمام به سبک ویکتوریایی
حمام به سبک ویکتوریایی ؛ سبک ویکتورین یا ویکتوریایی، به طور خاص به هنر و معماری دوره ملکه ویکتوریا در انگلستان اشاره دارد ( از سال 1837 تا 1901 ) . هرچند تاثیر این سبک در سالهای میانی و اواخر دهه نود میلادی به قدری زیاد بوده است که میتوان بخش کثیری از آثار معماری و طراحی آن دوره را نیز ویکتوریایی دانست.
سبک ویکتورین، مانند سبکهای پیشین خود یعنی باروک و روکوکو، سبکی پر از تجمل و زرق و برق است. مبلمان منبتکاری شده، طلاکوبیهای فراوان، استفاده از فرشها و پارچههای نفیس و گرانبهای شرقی، شمعدانها و چهلچراغهای بزرگ، همگی از نشانههای بارز سبک ویکتورین هستند.
حمامهای سبک ویکتوریایی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. این حمامها به گونهای طراحی شده اند که برازنده خانههای بزرگ عصر ویکتوریا باشند. حمامهایی با طراحی ظریف و منحصر به فرد که تمامی المانهای یک طراحی لوکس ویکتوریایی را با خود دارد. از نیمکتهای طلایی با رویه پرز دار گرفته تا قاب آینهای با منبتکاری های ظریف به رنگ نقرهای، همه و همه از نشانههای طراحی حمام به سبک ویکتورین هستند. هرچند که دوران ملکه ویکتویا به پایان رسیده است، اما این سبک هنوز طرفداران خودش را در بین سبکهای لوکس و تجملی دارد. در ادامه ویژگیها و شاخصههای حمامهای ویکتوریایی را بررسی میکنیم.
یکی از عناصر رایج در حمامهای ویکتوریایی، وانهای کلاسیک سرامیکی با پایههای ظریف است. هرچند این وانها امروزه در سبکهای مختلفی مورد استفاده قرار میگیرند، اما از شاخصههای سبک ویکتورین به شمار میآیند.
یک روشویی پایهدار، با پایهای چینی یا فلزی که به دیوار چسبیده باشد، که هم به صورت گرد و هم مستطیل در سبک ویکتورین وجود داشته است، از دیگر المانهای حمام ویکتوریایی به شمار میآید.
وسایل و اکسسوریهای حمام ویکتوریایی اصیل به برنج و فلزاتی طلایی متمایل است. قاب آینه، لوستر، نیمکت و وسایلی پر نقش و نگار با حکاکی و منبتکاریهایی از گیاهان و حیوانات، که در کنار رنگ طلایی حال و هوایی کاملا لوکس به حمام میدهد. هرچند امروزه در برخی حمامهایی که به سبک ویکتورین طراحی میشود، برای مدرن شدن فضا کمی از این رنگ طلایی یا نقش و نگارهای ظریف وسایل و مبلمان کم میکنند، اما اصول اولیه طراحی حمام به سبک ویکتورین به این شکل و سیاق بوده است.
کاغذ دیواری نیز یکی دیگر از مشخصات سبک ویکتورین است. هرچند در عصر ویکتوریا دیوارکوبهای پارچهای، با پارچههایی اصیل و گرانبها با طرحهای شاد و شلوغ و رنگهای غالب قرمز تیره، سبز یشمی، زرد کهربایی و قهوه ای تیره، دیوارهای خانههای ویکتوریایی را میپوشانده است، اما امروزه با جایگزین کردن کاغذ دیواریهایی با همین نقوش و رنگها میتوان حال و هوای حمام به سبک ویکتوریایی را بازسازی کرد.
چوب یکی از متریالهای پر کاربرد در سبک ویکتوریایی است. به جز مبلمان ویکتوریایی که عموما با چوبهای تیره رنگ و حکاکیهای ظریف ساخته میشدند، از چوب به عنوان کفپوش و دیوارکوب نیز استفاده میشده است. به همین دلیل چوب یک کفپوش مناسب برای حمامی به سبک ویکتوریایی به حساب میآید. هرچند در سبک ویکتوریایی کاشیکاریهای هندسی برای کف حمام نیز مرسوم بوده است. کاشیهای هندسی کوچک (عموما شش ضلعی) که درکنار هم قرار میگرفته اند و طرحهای هنرمندانهای را کف حمام به وجود میآوردند.
تحریریه پویانو: خانی