بازسازی سوئیت ؛ این ساختمان در گذشته به عنوان کلیسایی هلندی در شهر هارلو مورداستفاده قرار می‌گرفته و برای این عملکرد طراحی و ساخته شده بود و در حال حاضر و پس از اصلاح و بازسازی به شکل خانه‌ای منحصربفرد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

معماران: گروه معماری Leijh Kappelhoff Seckel van den Dobbelsteen

مکان: هاریو (Haario)، هلند

سال ساخت: 2012

تهیه تصاویر: Vincent van den Hoven

نقطه شروع برای طراحی این ساختمان تمرکز بر ویژگی‌های حفظ شده بنا است که متعلق به سال 1928 است (که عمدتا نیاز به بازسازی دارند). این عناصر حفظ شده موارد زیر را شامل می‌شود: بنای یادبود تاریخی، نمای ساختمان، برج ناقوس با ساعت، حجم ساختمان، موقعیت نمادین کلیسا در حومه روستا، و جزئیات زیبایی مانند ساختار چوبی سقف، پانل‌های قدیمی درب‌ها و پنجره‌های قوس‌دار با شیشه‌کاری منقوش.

در این پروژه ثابت شده است که ایجاد تغییر و تحول در یک کلیسا و استفاده مجدد از آن با امکانات محدود، ممکن است. این امر بوسیله یک طراحی هوشمندانه و طرحی کارآمد میسر خواهد بود. ایده‌های این طراحی عبارتند از: تقسیم‌بندی فضا، چیدمان مبلمان و راهروها. نتیجه این ایده‌ها بیانگر شعار صاحبان این خانه است: “گرامی داشتن کودک درون، خالص ماندن، بازی کردن، کشف کردن، و مقدار کمی شیطنت.”

کارفرمایان این ساختمان با انتخابی آگاهانه تصمیم گرفتند تا تمامی حجم ساختمان (1100 متر مکعب) را بوسیله تعداد زیادی اتاق اشغال نکنند و در عین حال نیازهای خود را به حداقل ممکن تقلیل دهند و احساس وسعت مکانی که در اختیار دارند را حفظ کنند. تنها اضافات معماری این ساختمان شامل ساخت نیم طبقه‌ای برای اتاق استراحت بود که دارای تخت خواب، حمام، و مبلمان راحتی است؛ و یک پلکان چند عملکردی که امکان تفریح را برای اعضای خانواده بوجود می‌آورد و در بر گیرنده عملکردهای زیر است: پلکان، پارتیشن فضایی، کمد لباس، آشپزخانه، عناصر عایق صوتی، و دیواری برای به عنوان نمایشگاه.

مصالحی که در این ساختمان مورد استفاده قرار گرفته‌اند خالص، سنگین و موقر، عملکردی، و به لحاظ اقتصادی به صرفه هستند؛ از جمله: استفاده از بتن در کف، استفاده از تخته‌های چوبی متعلق به کف کلیسا برای پوشاندن راه‌پله و تفریح کردن و لذت بردن از آن، عناصر فولادی و ضد زنگ در آشپزخانه، پارتیشن شیشه‌ای سخت برای حفظ باز بودن فضا، گچ سفید (تا فضاهای داخلی روشن شوند) و عناصر تاکیدی قرمزرنگ که بر اساس طرح اضافه شده‌اند.

احساساتی مانند شور و اشتیاق فراوان، شوخ طبعی، احترام، عشق و خلاقیت در این پروژه به نمایش گذاشته شده‌اند. انعکاس این موارد را می‌توان در  عناصر زیر مشاهده کرد؛ از جمله: تابی که به سقف خانه متصل است، دروازه بهشت که در کنار دیواری پوشیده شده از تصاویر فرشتگان نگهبان قرار دارد، پلکانی برای تفریح کردن، لانه برای پرندگان در کنار مجسمه گوسفندان برای پرندگانی که گوسفندان موجود در باغچه و نور را دیده‌اند.

باغچه مدرن این خانه دارای زمین‌های نسبتا بزرگی برای کشت گیاهان است و با استفاده از آجرهای باقی مانده از قبل ساخته شده است. باغچه‌ای برای سبزیجات، باغچه‌ای برای کاشت چمن، باغچه‌ای برای کاشت گل، و یک باغچه مختص کاشت میوه در محوطه این ساختمان درنظر گرفته شده است و اشاره‌ای مدرن به باغ‌های صومعه قدیمی این محوطه دارند. آلونکی در محوطه این خانه وجود دارد که دارای ایوانی 40 فوتی است و بوسیله نرده‌هایی چوبی یکپارچه سازی شده‌اند و از سقف آن به عنوان یک بام سبز استفاده می‌شود. در قسمت انتهایی این باغ، یک باغچه خصوصی در نظر گرفته شده است و چشم‌اندازی به سوی نمای حفظ شده کلیسا دارد.

این پروژه نمونه‌ای بهره‌برداری شده در زمینه تغییر کاربری در حوزه معماری است و مثالی برای حفاظت پایدار از میراث مذهبی نیز محسوب می‌شود.

(مقطع)

منبع: archdaily

تحریریه پویانو| علمی